1982 yılında 4 alkolik adam tarafından kurulan Alman Thrash metali’nin efsane gruplarından Tankard ilki «Heavy Metal Vanguard» (1984) ve ikincisi «Alcoholic Metal» (1985) olmak üzere iki demo yayınladı. İlk albümleri «Zombie Attack» ise 1986 yılında piyasaya çıktı. Alköl’ün şerefiyle yaptıkları hızlı metal parçaları grubun «Alcoholic Metal» adında yeni bir tarz yaratmasını sağladı. «Zombie Attack» gibi birçok klasik parçanın bulunduğu albüm ile piyasayı sallayan grup ikinci albüm «Chemical Invasion» (1987) ile iyice fan kitlesini artırdı. Bu yükseliş «The Morning After» (1988), «The Meaning of Life» (1990) albümleriyle devam etti ve grup 1991 yılında «Fat, Ugly and Live» (1991) isimli kaydı oldukça temiz olan harika bir konser albümü yayınladı. 2002 yılında 20. yıldönümünü kutlayan grup aynı sene «B-Day» albümünü çıkardı. Ve Yıl 2006… Tankard’ın «The Beauty And The Beer» (2006) albümü piyasaya çıktı. Muhteşem bir klasik old-school Thrash metal albümü ve kuvvetli bir prodüksiyon… Grup ruhundan hiçbirşey kaybetmeden hala aynı çizgide yoluna devam ediyor…
İsterseniz, 2002 baharında, onuncu albümleri ‘B-Day’ ile birlikte 20.yıldönümlerini kutlayan ‘Alkolik Metal’in mucidi ‘Tankard’ı; kurulmasından,oluşum sürecinden,karşılaştıkları zorluklardan ve beş kişilik kadro değişikliğinden geçirerek günümüze kadar getiren bu yazı ile daha yakından tanıyalım :
13 yaşını dolduran Andreas Fritz Johannes Geremia (Gerre) ,Mayıs 1980’de yerel futbol takımı olan Eintracht, tarihteki en büyük başarısı olan UEFA kupasını kazandığında ilk kez sarhoş oldu.(Bu durum ileride kariyerinin oluşumunu önemli ölçüde etkileyecekti.) İki yıl sonra Gerre 10.sınıftan sınıf arkadaşı olan uzun saçlı Axel Katzmann’ı (gitarist) ve bizlerin bugün bildiği gruba kadar gelmiş Frank Thorwart’ı (bass) zorla gruba soktu. Başlangıçta kendilerine Vortex ve Avenger diyorlardı, ta ki bir sözlükte ‘bira maşrapası’ anlamına gelen Tankard kelimesini keşfedene kadar… Haftalar süren çalışmalardan sonra,uzun tonlara sahip 8 dakikalık ilk şarkıları ‘Ray Death’i yazdılar. (Nükleer savaşla ilgili sıkıcı bir şarkıydı). Kısa bir süre sonra ise tempoyu iki kat artırmaları gerektiğine karar verdiler.Başarılı bir formül bulundu ve bu günümüze kadar geldi: ‘Fast Thrash-Punk’! Bu müzik,saf anarşi ve eğlence elementleri içeren alışılmış çığlık ve ritmlerden ibaretti. Gerre bu eğlence öğesini, ‘Mizahsız çıkmayız’ diye ifade eder.
Kendilerini bulmalarından bir yıl sonra,28 Mayıs 1983’te bir sınıfta ilk mini performanslarını sergilediler. Alkol okulda yasak olduğu için,biralarını, çalarken de içebilecekleri süt kutularına doldurdular. Gitarist Bernard Rapprich gruptan daha önceden ayrıldı çünkü babası muhafazakar biriydi ve oğlunun alkolikler arasında harcanmasını istemiyordu. (Şu an Bernard muhtemelen başarılı bir beyin cerrahı) Onun yerini alan kişi de şüphesiz en iyi seçimleriydi. Bu kişi onların paralel sınıflarındaki AC/DC manyağı Andy Bulgaropulos idi. Böylece kadro tamamlandı.
1984’e dönelim… Tankard, Sindlingen’de efsanevi olayını yaşadı yani Sodom ve üçlemenin güneylisi Destruction ile aynı sahneyi paylaştı. “Orada bulunan SPV’den Monfred Schütz bize bir teklifte bulundu fakat bizi çalarken görünce geri aldı” diyor Gerre sırıtarak. “Bizim fena olmadığımızı söyledi. Fena değil mi?? Tek kelimeyle salladık!!”… Bunun başlıca sebebi Andy’nin üzerinde geyik resimleri bulunan mavi bir süveter giymiş olmasıydı. - Yani pek metal değildi- Sodom ve Destruction SPV ile anlaştılar fakat Rabel Steamhammer ile Tankard’ın hala bir sözleşmesi yoktu. Çünkü onların asıl ihtiyacı olan ‘Heavy Metal Vanguard’ ve ‘Alcoholic Metal’ gibi başarılı performans ve demolardan başka aynı zamanda iş hassasiyetiydi…
Yönetici Buffo Schnadelbach’a gelelim… Bankacıyken işini bıraktı çünkü bütün gün kravat takmaya tahammül edemiyordu. Daha sonra ticaret ve pazarlama işiyle uğraştı fakat bunun da altından kalkamadı… Bir gece sahnede ‘bira maşrapaları’nı görmeye gitti, Alcohol ü dinledi ki o anda,kahramanlarımız ilk albüm kontratına sahip oldular ve ‘Zombie Attack’ raflarda yerini aldı. (Bunun yanında,Karl-Ulrich Walterbach (Berlin’deki Noise Recordsun sahibi) onlara ek ücret ödemeye pek de gönüllü olmadılar. Hatta albüm kayıtları sırasında ek masraf olmaması için onlara gece yerel bir öğrenci yurdunda kalmalarını bile önerdiler.)
Sonunda, Buffo, 80’lerin ortasında gençlerin potansiyellerinin farkına vardı. Alkolik mizahın,politik ironinin,vurucu ritmin ve frontman Gerre’nin sahnedeki varlığının kombinasyonu popüleritelerinin artmasını sağladı. 1988’de Stern dergisi onların müziğini ‘bira maşrapası dolu olan bir treni rayından çıkaran bir müzik’ olarak tanımladı. O dönemdeki meşhur Mettalica bile Twisted Sister’ı destekledikleri Almanya turnelerinde onları gülüp geçiştirdi. Hetfield ve Ulrich tur posterlerinin headline’ına baktıklarında ‘breakdansçılarla savaşta’ yazısını gördüler,ve bununla eğlendiler. O dönemde ‘At War with Satan’ albümü piyasada olan Venom da büyük ihtimalle bundan zevk duymuştur…
Tankard,‘poser’ ve ‘thrasher’lar arasındaki kavgayı tv saçmalıklarına bıraktı ve albümleriyle uğraşmaya koyuldular… Mezuniyetlerinden sonra ilk albümleri ‘Zombie Attack’i kaydetmek için Berlin’e gittiklerinde orada yanmış fırınlarla, günde üç kez ısıtılmış et parçalarıyla, isterik bakirelerle, kırık yataklarla ve çökmek üzere olan bir otelle muhattap olmak zorunda kaldılar.
Konsept albümü ‘Chemical Invasion’ ,EU ve GDR arasındaki krizleri sürerken,yani 1987’de piyasaya sürüldü. İmajlarına bir ek de daha önce Slash,Mick Jagger ve Keith Richards gibi starları da çizen ve Spiegel için çalışan Sebastian Krüger’in artworkleri oldu. Başka işaret de prodüktör Harris Johns idi. Bu sefer ‘B-Day’ için,Tankard daha önce Holy Moses ile çalışma yapan Andy Classen ile çalıştı.
Birkaç yıllık yokluğundan sonra Krüger yeni yıldönümü albümü kapağı için boya fırçalarını yeniden oynatmaya karar verdi. ‘B-Day’deki artworkü efsanevi ‘Alien and Bomber’ı içerecekti (Kings of Beer kapağında süpermodeli çalkalayan bira ). Chemical Invasion kapağındaki Papa’nın sigara içerken tasvir edilen görüntüsü ise Tankard’a sürpriz olarak bir problem yaratmadı (Hem de o sıralarda Titanic dergisi ,İncil ile bir koyunu sevgi içinde resmettikleri için arkalarında bir çok sorgu ve tartışma bırakırken…) 1990’da sanki Tanrı bile onların tarafında ve onlara tanıklık ediyormuş gibi Rock Hard showunda,yukarıdan bardaktan boşanırcasına yağmur olmadan çalabildiler. Şükürler olsun ki Yüce Tanrı da mizah gücüne sahipti…
Tankard için gerçek ağızlardan söylenenler ise şöyle :
•Hiçbir zaman kaçak içki alıp satmadılar.
•1991’de GMEA’dan 10,000 Dmarks elde ettiler çünkü Captain Hollywood tarafından yanlışlığa uğradılar.
•Bir İngiliz makalesinde konser albümleri ‘Fat,Ugly and Live’e bir ironi olarak ‘Fat,ugly German Bastards’ ifadesi kullanıldı (şişko,çirkin alman piçleri)
•Özel teşekkür listelerinden Assassin’i ‘zavallı,çikolatalı süt içicisi’ diyerek ayırdılar.
•1999’da Japonya’da tura çıkıp iki mini konser verdiler.
•Asla groupyleri olmadı. Dinleyicileri genellikle hep kötü kokulu fanilaları olan şişman züppelerden oluşuyordu.
•‘Tankwart’ adı altında iki cover albüm çıkardılar.
•50 yaşındaki gitarist Andy B. gruptan ayrıldıktan sonra ‘Prince of Darkness’ diye anılmaya başladı. Sonraları bir işi olmadı. Onun asası ise beyaz metalci Andy Gutjahr’a geçti. (Bu arada Axel Katzmann gruptan eklem iltihabı yüzünden ayrıldı. Şu anda tek gitarları var )
•Hiçbir zaman Frankfurt şehrinden veya büyük alkol tüketimlerinden dolayı bira sanayilerinden bir övgü veya takdir almadılar.
Belki bu takdir eksikliği onların televizyon dünyasında bıraktıkları kaos ve yıkımdan kaynaklanıyordu. Gerre, Music Box’ta bir röportaj sırasında uyuyakalmıştı. Bu röportaj yapanların mevkilerinde sonun başlangıcıydı. ( Tankard için sadece başlangıç).90’ların başında ‘Ein Fall für Zwei’ serisinde bir grubu temsil ettiler. Menajerleri Petre Augustinski idi. Aynı zamanda «Lindenstraße» serisinde de çalan Gerre diyor ki, “Music Hall’da hiçbir ödeme olmadan mini bir konser verdik.Ama sadece bedava içki içebildik ve yaptığımız sadece buydu. Prodüktör yöneticisi sadece bütün bu süre boyunca kafasını salladı. Music Hall’den faturasını aldığında nasıl böyle bir hareket sergiledi bilnmiyor. Arka odadan bir çuval patates aldık ve bunları aramızda paylaştık.”
Sonunda,sahne performansları çoktan filme alınıp gösterilirken elinde bir Tankard kapağı tutan Hunold Augustinski’ye sordu :
“Peki bu saçmalık satar mı?”
Evet ! Kesinlikle!…
Grup Üyeleri;
Andreas Geremia (vocals)
Andy Gutjahr (guitar)
Frank Thorwarth (bass)
Olaf Zissel (drums)
Eski Üyeler;
Bernhard Rapprich (guitar)
Axel Katzmann (guitar)
Oliver Werner (drums)
Andy Bulgaropulos (guitar)
Arnulf Tunn (drums)
Diskografi;
Heavy Metal Vanguard (demo 1984)
Alcoholic Metal (demo 1985)
Zombie Attack (1986)
Chemical Invasion (1987)
The Morning After (1988)
Alien EP (1989)
Hair of the Dog (1989) - toplama
The Meaning of Life (1990)
Fat, Ugly and Live (1991) - konser
Stone Cold Sober (1992)
Two-Faced (1994)
The Tankard (1995)
Disco Destroyer (1998)
Kings of Beer (2000)
B-Day (2002)
Beast of Bourbon (2004)
The Beauty and the Beer (2006)
