|
sanki bu ara tadım kaçtı hiçbi'şeyin zevki yok.
ruhu-bulanık beynim-berrak ortasında mutluluk
hatırlarım ki dostlarımla eğlenirdik dostluğumca
fakat artık anca zorla gülmek isterim... tamam da ?
zaman hızla aktı hırsla bende izledim zamanla
oksijenle bozulduysa kalbim söyle neyleyim?
eski halim geriye dönse başım geriye dönmeden
ve eksilerimi düzeltirken geçmişimden olmadan
düşündüm ki sebepsizken arası açılır dostluğun... dostluğun
sebepsizdi çünkü sevmek insanı.
ancak yine de arada arama modu girse yokluğun... yokluğun
baktım kimse yok içimde boğuldum
şimdi söyle en son ne zaman adımı söyledin yanında kimse yokken
sebep yokken sade özlediğin için
şimdi söyle en son ne zaman için dinledin yanında birisi varken,
konuşuyorken adımı duymak istemezken?
Nakarat:
bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi
bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam
koşup düşünce yorulmam
Nakarat:
bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi
bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam
koşup düşünce,düşüp koşunca
yaraları sulandır yüzdürmem lazım bu gemiyi
söndür ışıkları yeni gelin kadar dirayetsiz.
Gecelerin her birinden,derbeder asortik
ve tebessüm samimiyetsiz
Cüssem kifayetsiz
Gökyüzü bana çalıyor yediği yumruklardan
ve sesi yedi farklı notadan
rengi bi tip buhran
akramlarıyla selamsız,geceye ayar olan
sabahın ilk ışıklarına kadar aralıksız uslan
susan da benim,bağıranda benim
yara kabuklarımı aldırdım yenisini getir
iç kanamaların hepsi bu gün resmi tatil
ve sonunda kendini vuran aktör mi katil mi ?
ben gözlerimle gördüğüme inanmaktan usandım
ölürken kurur ya dudaklar işte öyle susardım
kabasını bitirdim nezaketinden vahir kuşandım
zayıf halde topraktan göbek bağımı kopardım
Nakarat:
bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi
bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam
koşup düşünce yorulmam
Nakarat:
bana kızma beni bu ara hırsla saran bu zehirin özrü kanımda hızla gezdi
bana bakma üzüldüm ancak darılmam sudan sebeple kırılmam
koşup düşünce düşüp koşunca yorulmam
"Sybra Azazil'in Düşündükleri ve Söyledikleri"
Nakarat x2:
"vakit epey basık zaman çıktı şuan rayından
ne düşlediğim yerdeyim ne istediğim bilmeden
zaman dursa geriye sarsa geçmiş halim hazırken
yaşlanır mı insan girse mezara yüzü asıkken?"
Şimdi söyle zaman geçti kalıplaştı duygular,
Anılarımda sabit düzler sanki hala gülümser.
Komik değil artık ancak içemden gelen bi ses,
" Eski tadına ulaşamazsın " diyor içimden bir ses.
Söyle şimdi sorun kimdi hep benim mi hatalar ?
Sözüm sert ve sivri çünkü parça pinçik hislerim.
Düşündükçe ağırlaştı hüznüm inan boyunca,
Adem insan yokluk çeken yoklum çektim içinde..
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın