1994’de kuruldu. Çok çeşitli platformlarda müzik yaptılar. Farklı stüdyolarda farklı enstrümanlarla farklı tarzlara kayabilen bir yapıda oldular. Doğaçlama punk jazz ve rap öğeleri tınılarında duyulmaktadır. Genellikle tünel civarında müzik yaparlar fakat onları Türkiye’deki diğer gruplardan ayıran bir nokta vardır… Belki sadece Türkiye’de belki Dünya’da kendi albümünü bağıra çağıra sokak ortasında grubun solisti tarafından satmaya çalışan tek müzik grubudur. Bu da onların samimiyetini ve müziğin ve üreticisinin ne denli önemsiz olduğunu belirtir. Fatih Akın İstanbul Hatırası’nı çekmeden önce bir üçleme çekmeye çalışıyordu ve üçlemenin arasına İstanbul Hatırası Filmi’ni koydu… Bununla ilgili, neden üçlemeye devam etmediniz ve bu filmi yaptınız, ne gibi bi kazancınız oldu sorusuna; Siya Siyabend’le tanıştım bu benim için yeterlidir cevabını vermiştir. Şu ana kadar hiç bir legal albüm çıkarmamışlardır, bunu sebebi zaten müziklerinde ve tarzlarında gizlidir. Kaygısız müzik yapan bir grupdur. Sonuçlarını gözetmez ve umursamazlar. Grup, Fatih Akın’ın yönettiği «İstanbul Hatırası» adlı filmde de İstanbul’lu sokak müzisyenleri kimliğiyle yer almış ve İstanbul’un seslerini Cannes’a taşımıştır…
Ancak söylemlerinde şu cümle de geçmektedir:
«SOKAK MÜZİĞİ YOKTUR! MÜZİK SOKAKTA OLMALIDIR»
Repertuarlarının geniş bir bölümünü doğaçlama müzik ve şehir hayatından yansıyan tınılar olsa da, Pir Sultan Abdal, Ömer Hayyam, Aşık Veysel, Neşet Ertaş gibi ozanların izleri ve nefesleri;
J. Coltrain, R.Shankar, John Zorn, Tom Waits, Tanburi Cemil Bey, Ali Ufku Bey gibi yeni zaman bilgelerinin sesleri de duyulmaktadır.
Siya siyabend grubu bugün Hakan Özboz, Erdem Göymen, Murat Toktaş, Devrim Çetin kadrosuyla yoluna devam etmektedir, albüm çıkarmamıştır, pek çok demosu vardır. Doğaçlama öykü anlatan Murat’ın vokali, doğaçlama çalınan müzikle SSB sezgisel düşgörücü bir öykübilimcilik eylemine dönüşmektedir. SSB belli bir türe bağlı kalmayarak ekin vermeye devam etmektedir.
SIYASIYA is not a band, as the name might suggest (SIYASIYABEND is the name of a mesopotamian national hero). They are much rather a gang of underdogs, whose passion is street music.
Their mission is to shake people out of their lethargy, to protest and disseminate their vision of a better and more just world. Out on the streets they can reach just about everyone, from kids sniffing glue right up to junior managers.
Their music changes like their mood, sometimes it is a kind of rock jazz, sometimes oriental folklore, and sometimes they sing protest songs which let their singer BISON sound like a Turkish Bob Dylan.
