|
|
Verse 1 : kalemle kagıt sanki birbirine tutsak şuursuz yapılan işler gidebilir aksak karmakarısık bi dunya trip atan insanlar durun bi dakka anlatılcak cok sey war rap gövdeme gölge yürüdüğüm o caddede gövdemi hapseder içine o karanlık sesiyle aklım kasar beni elimde kalem titretir tonlarca basınç yapar bu sozler dilimde beynimde cümleler olur belki hükümdar bi bok yok 18 senedir tıkalı damar yazdığım sözler mi hep çöp içinde yanar çarptığın sillelerin yuzumde hala izi war kapandı o defter bişey bul karalıcak kancayı takar sana aniden evet bu hayat akar bu ryhmım dilimden onca soz cikar etrafına bak cok sey war farkına warılcak Nakarat : loş, bi ısık gelebilir sana hos, ama bu hayat bos we yokusu ciktigin gibi birden inersin o yuzden hic durmadan devamlı koş Verse 2 : madem kelimeler bu hayat için gecerli rest pasif yaşama takar mermisini soyle insan oglunun yuzde kacı medeni salak seytanın cikardı maskesini sokağın içine girdiğinde yolunu kaybet burdan cikiş yok evet sen bunu farket bu bataklıgın içine cekerim ben herkesi siktir et ozgur dunyayı kendini hapset girdaba kapılmış beyinler evet sulanır bulanık su camur gibi surata bulaşır paran olunca dusmanında sana yaklasır kar gordugun işler bigun seni batırır hayal bahceme ekilen onca cicekler waktin dolar aniden hazır olur kefenler dinerdi sesim evet kapat bu teybi yalandı tabi yaşadıgım butun o gercekler
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın