|
|
VERSE 1: yastığına başına koyduğunda gelir mi ki aklına beni düşünme sen sakın vaktini boşa harcama küçücük bir balık takıldı bak dün gece kancama.. çırpınışlarında gördüm acizliği saklamam.. bir an gölgesi bile düşerse aşkın aklına insin taa kalbine kadar akışına bırak da hayat yönlendirsin seni sadece rolünü oyna sığ düşüncelerde yüzme kader denen bu koyda umut güneşi açtığında gülümser papatyalar kimisi tadını çıkarırken kimsi hesap sorar tüm umutlarım kırıldı sürünüyor bak ordalar çok yaralar aldılar da hala hayattalar geç aynanın karşısına ve kendinle yüzleş arkanda bıraktığın umutların hepsi leşş kargalarına yem olmuş..paptyalar solmuş hepsi bir damlacık umut ışığına muhtaç.. VERSE 2 : gönül tarlama az önce bir tutam papatya ektim tektim belki zorlandım da sence bi ben mi yektim tek yürektim..tek bilektim..tek dilektin... şu ömür denen sandalımda tek başıma tek kürektim.. sana gelen bu yolda bir ömrü feda ettim(malesef) tüm umutlarıma ben hep bu yolda veda ettim.. topladığım paptyaları bir hiç uğruna heba ettim.. ya saf şair ya mecnun ya en büyük metanettim.. adım adım yol alırsın hayat yolu uzar gider sen seraplara kanarsın onlar da kuyunu eşer tek ayağı çukurda kalbim çırpınıyor birer birer kaybediyor umutlarım yakında hepsi biter.. şimdi bana arta kalan bir tek pişmanlık duygusu ne bir damla feri kaldı gözlerimin ne uyksu mekan adres hepsi belli yanlızlığın derin kuytusu kus yireğim kaleminle içindeki bu huysuzu.. [(sabrın solu selamettir sakın durma sabret kalemim kirletirken kağıdı...beni yorma.. ((yüreğim))..sorma onu bana..sen içinde yanan bu ateşi korla..(hadiii)]
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın