Nuclear Assault, ele aldığı ciddi konular ve bunları Speed/Thrash rifflerine uyarlaması ile her zaman için Thrash Metalin sosyal yöndeki bilinci en ağırlıkta olan gruplardan biri olmuştur. Hardcore köklerine de zamanındaki yaşıtlarından daha yakın durmuş olan grup, 80’lerin sonlarında çıkardığı materyaller ile uzlaşmadan en uzak Thrash Metal duruşlarından birini de ortaya koymuştur. Anthrax’ın 84’ çıkışlı ilk albümü Fistful of Metal’de çaldıktan sonra ayrılarak daha agresif bir yapıda ilerlemeyi tercih eden bassist Dan Lilker, Anthrax’ın kuruluş dönemlerinde kadroda bulunmuş olan vokalist/gitarist John Connelly ile 1985’te Nuclear Assault’u kurdu.
Bir kaç ay grupla birlikte çalan gitarist Mike Bogush ve baterist Scott Duboys’un ayrılmasının ardından, gitarda Anthony Bramante ve bateride eski T.T. Quick Powerhouse bateristi Glenn Evans gruba katıldı. Aslan payını kapıp Bay Area’daki Thrash Metal hanedanlığını domine etme konusunda Anthrax ve Overkill ile yarışır hale gelen Nuclear Assault, birikimi gittikçe artan bu sahnede uçlardaki yapıları ve bunu destekledikleri müzisyenlikleri ile ayaktaydı.
Prodüktör Alex Perialas ile kaydedilen ilk albüm, 1986’da «Game Over» ismiyle çıktı. Taze bir nefes gibi lanse edilen albüm; speed metal ritmi ile hardcoreumsu tonların bir birleşimi gibiydi. Dinleyiciler ve otoriteler tarafından anında kabul gören albüm; grubu çabucak piyasanın içine soktu. Bir sonraki yıl gelen «The Plague» EP’si, daha şiddetli ve işitsel bir sound içerdiği kadar; «Butt Fuck» şarkısında (Sonradan «You Figure It Out» ismi verildi) Mötley Crüe vokalisti Vince Neil ile dalga geçerek grubun karanlık mizah anlayışını da ortaya koyuyordu. Reklam konusundaki kısıtlamalara rağmen stüdyoda adeta başlı başına bir büyü yaratan grup, 88’ yılına «Survive» ile girerken; 89’da ise «Handle With Care» ile çıkıyordu stüdyodan. Bu iki albüm göstermişti ki; grup politik sözlerini kurumsallaşma konusundaki uzlaşmadan uzak tavrını koruyarak geliştirmişti ve bunu Exodus ile çıktığı Avrupa turnelerinin yanı sıra Testament ve Savatage ile çıktığı Amerika turneleri ile de pekiştirmişti.
1990’da çıkardıkları «Live at Hammersmith Odeon» ile çıtayı iyice yükselttiler ve turnelerin sonunda eve döndüklerinde hayran kitlelerini ikiye katlamışlardı. Az bir süre sonrasında «Our of Order» ı çıkardılar ve Dan Lilker’ın 1992’de Brutal Truth’a zaman ayırmak için gruptan ayrılmasının ardından «Something Wicked» albümünü yayınlayarak dağıldılar. 2002 başlarında eski bir dostları tarafından bir kaç konser vermek üzere teklif götürülen grup, aynı yılın nisan ayında Metal Meltdown adında ilk geri dönüş konserini verdi ve grubun yoluna devam etmesi için büyük bir talep olduğunu gördüler. New York’ta ki klasik mekan CBGB’de mayıs ayında verdikleri konserle ve kaydedilip 2003 yılı başlarında konser albümü olarak piyasaya sürülen Massachusetts konseriyle devam ettiler. 2002 yılının Ağustos ayında Almanya’da düzenlenen Wacken Açık Hava Festivalindeki inanılmaz performansdan sonra, aile yaşantısındaki sorunlar nedeniyle gruptan ayrılan gitarist Anthony Bramante’den boşalan yer, Erik Burke tarafından dolduruldu. 2002 eylülünde Sao Paolo’ya gidip 1989’da Sepultura konserini açtıkları performansdan sonra bu şehirdeki ilk konserlerini verdiler.
2003’te gelen «Alive Again» isimli bir konser albümünün ardından, 2005 yılında son 12 yıl içindeki ilk stüdyo albümleri olan «Third World Genocide» ı yayınladılar.
Grup Üyeleri;
Dan Lilker - Bass
John Connelly - Vocals/Guitar
Scott Harrington - Guitar
Glenn Evans - Drums
Eski Üyeler;
Mike Bogush - Guitar
Scott Duboys - Drums
Anthony Bramante - Guitar
Dave DiPietro - Guitar
Scott Metaxas - Bass
Eric Paone - Guitar
Eric Burke - Guitar
Diskografi;
Nuclear Assault Demo, 1984
Live, Suffer, Die Demo, 1985
Brain Death NA EP, 1986
Game Over, 1986
The Plague NA EP, 1987
Fight To Be Free EP, 1988
Good Times Bad Times NA EP, 1988
Survive, 1988
Handle With Care, 1989
Out Of Order, 1991
Live At The Hammersmith Odeon, 1992
Something Wicked, 1993
Assault & Battery (Toplama), 1997
Live promo NA EP, 2003
Alive Again, 2003
Third World Genocide, 2005
