(Ft. İnanch) inAnch: Şehrin zift karası, senin gözlerinde yine Hiçliğim oldu kaldırım, takılıp düşer kelime Cebimde kalmadı anın, hancı kitle kapıyı Toz duman içinde evin yolu, kayboldum sana doğru Ziyan olmuş biz için, mendil sallamam artık silüetini gördükçe, intihara meğilli bu kız Hızımı alamadım şimdi, yığıldım ben asfalta Halimi gören gülüp geçer, sen hala dualarımda öldüren sen ve maktul, olan ben yine bu şehirde Bir kefen ve bir tabut, işte sana mutlu hikaye Sensizliğin baş harfini kazıdım, en dibe derine Acıyı hissettiğimi sanma, öyle yetimim artık işte özledim sen bana, sarılırken yayılan nuru Şehir yutar sana dair, kuytuda kalan kokunu Hadım ettim arındım, başladı bitmeyen uyku İstanbulu silikleştiriyorum, gönlümden kovuyorum ruhunu Nefehat Arwen: dumanlı kafam yine anlatamadım seni ben uykum gelmiyo şimdi sen yoksan gülmem asık suratlı bi adam arar seni şehirde ve sen güzel kız adın dolandı dilimde bakma ve sakla olayamayız artık biz bugün gidişinin on sekizinci günü sensiz ağlamak zor gelir ama ağlamam bilirsin yanımda olamazsın sende diğerleri gibisin şimdi çıkıcam burdan ve sarıcam sigaramı içine seni atıp yakıcam kafam güzel olucak ve dökülücek mısralar adın olucak başında seni sevdiğimi sölücem affet işte bu kafamla sokaklarına çıkamam sönük kalır şehrim ışıkları yanmazki artık sen yoksun bilirim şehrin rüyasında kafam yokluğunla sevişir son kez duymak istiyosan seni deli gibi sevdim
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın