|
|
Hüzün gemileri kalkarken ufka doğru bir yelken açtım Önce seyre daldım bakmadan gördüm her şeyi Elimdeki son kalan senden hatıra bana Boş bir sayfa arkası karalanmış Yıllar almış öncedenmiş lanetlenmiş sevgilermiş Boş umutlar peşinde koşan küçük çocuklarmış onlar Saf ve temiz duygular diretilmiş kurallar Sorgular ve yargılar umutlar kaygılar Yüzlerinde masumluk ve içlerinde korkular Endişe sebebi çok basit kaybolmasın oyuncaklar Tek değerli varlık onlar için oynayacaklar durmadan Sormadan hiçbir şeyi takmadan Benim aslında o çocuk yıllar geçti büyüdüm Duvardaki çizikleri tek tek çizdim Aradan uzun yıllar geçti bak gördün Bırakıp gittiğin o gece aslında ben öldüm Nakarat : Elveda sevgilim günlerimde sensizim Yalnızım bir başıma kaldım burada çaresiz Hoş çakal sevgilim yollarını gözlerim Bir bakışın bile yeter bir ömür ben beklerim Verse 2 : Ayrılıklar engebeli hasretlerim yalpalar Yalnız kalamam yalnızlığım boş bırakmaz sarmalar Hasretinle yandı gönlüm gözlerimde ağrılar Sorgular kaygılar yargılar ve umutlar Bir bütündü her şey aslında ayrılıkta vardı sonunda Sevilmek gibi özlemek ve beklemekte çok güzel bir duygu Ama seni yıllar yılı bekledim Nerdesin ahhh özledim
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın