|
|
Verse 1: Bu semte yağmur ol bugün ve güneşi bi daha getirme Bana sevdiğin adamı değil gülüşlerini betimle Bu lanet olası masalı istemezdim böyle bitirmek Var etmekden daha da zordu dev bi aşkı yitirmek Tam ne istediğimi anlatırken susma sırası bana mı geçti Kara bi leşti gölgen her gün delip geçti yaramı deşti Patikadan bi saraya geçti hangi yürek parayı seçti Sen gülüp de uyurken ben hergün akla karayı seçtim Her günah bi uyku bundan dolayıdır ki uyanamam Ses tellerim kopsa dahi eminim ki duyar anam Bu yana bak ölebilirsin şarkılarımı duyamadan Oysa elini sıkıca tutmak inanmaktı bu yalana Benim yüzümü arama hiç bi terkedilme sahnesinde Ölümsüzlük anneannemin ahşap kokan rahlesinde Görenler bana saf desin de bilmiyolar hiç bişeyi Sen olmadığın halde yüzünü karalamıştım kaç resimde Nakarat: Yok bu adam neyi anlatıyor Ah yürüdüm kalmadı yol Ve benimle de yanmadı o Anladım anlamı yok Bu adam neyi anlatıyor Ve hayat yine tam yarı yol Onu tek bu adam tanıyor Ben Anladım anlamı yok Verse 2: Hayatın kervan saraylarına yaslanan bi konuktum Ölümü çok büyüttün altı üstü tek bi soluktu Dinliyordun ne anlatsam sesimse hep boğuktu Bilmiyordun sen varken de ellerim hep soğuktu Kalem benim yokluklarıma bulamaz asla bi şahit Ben karanlık biriyim benden uzaklaş ve ışığa git Bu yalnızlık ölüm değil lakin ölümün eş hali Hiç bi ismin ahengiyle kıyaslama bu beş harfi Yatağım sigara koktuğundan uykularda zorlaşıyor Serçe tüyünü hasret adam dizlerinde yol taşıyor Yol taşıyor denizlerden akşam üstü şiirlerini Yazıp yazıp yürüyo adam ve halen bi yoldaşı yok Odamın perdelerini söktüm yinede güneş doğmuyor Zaten artık karanlık bu garip ruhu boğmuyor Eylül ayı bu dökuz köyün tek birinde doğru yok Küçümsediğin kalem benle bi şaheser doğuruyor
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın