|
[Verse 1]
sabaha karşı beş buçukta uyandım ve kalemi aldım
yazdığım her satırda yarıda kalan o rüyama daldım
tekrar uyandım yarıda kaldı, umutların mesafesi uzundu
bozuldu tek bi darbe etkisiyle, bileklerim kesildi
ve şimdi yokluğunda, unuttuğum o hayaller yıkık
ayaklarımda görünmeyen, hissettiğim büyük bi yük
nedeni olsun istedim bu yaşadığım her bi günün
bi sonucu oldu gördüm, yaşanılan her bi ömrün
sende gördün aslında yoktu kimse yanında
farkında olmasanda ruhut hissetti yıllarca
başın öne eğik ve gözlerin dikili tek bi nokta
beklersin yarını, isteğinse son nokta
kimse bilmez yarın ister aslında bir neden
yoksa yatağına gidersin ve uzanırsın bilmeden
son bi uyku gözlerinden istemeden beliren
son bu uyku ölümdür, gecelikse bi kefen
[Verse 2]
karala şimdi gökyüzünü, gördüklerin gerçek değil
elini çektiğin anda bi gün bitecek emeklerin
kimse görmez aslında döküldüğünü onca terin
işler kötü gidince elbet frenlerim
öyle boş bi gündeyimki, tek şansım söz yazmak
yaptığım hiç bi boktan artık kolay değil zevk almak
bazen isteğim gözümü karartıpta yakıp yıkmak
ancak ciddi olmak lazım, hayat değil öyle rahat
bayat bi ekmek sanki hayat, zevk vermiyo yemesi
ancak böyle ölürüz çünkü zorunlu yemesi
beynim uyarır; geç tıkın sonrasında kes sesi
zaten suskun her yanım, tek duyulan kuş sesi
Sözlerimin son damlası, artık bitkin her yanım
her koşulda gülmeye çalışan, insanlara hayranım
bende gülerim her koşulda, çünkü böyle yaşanır
bende gülerim her koşulda, öyle değil iç yanım
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın