Dirty Rotten Imbeciles’in hikayesi 2 Mayıs 1982’de Amerika’nın Houston şehrinde başladı. O gün ilk «Dirty Rotten gürültülerini» yaptılar sonrasında gitarda Spike Cassidy, vokalde Kurt Brecht, bateride Eric Brecht ve bassta Dennis Johnson olmak üzere yola çıktılar.
Grup, Kurt ve Eric’in «Madman» dedikleri babalarıyla birlikte yaşadığı evde provalarını yapmaya başladı. Kurt ve Eric’in babasının işten çıkıp eve gelmekte olduğundan habersiz şekilde, haftada bir kaç gün saat 17.00 civarında çalmaya başladılar. Adam evinin ön kapısını açıp grubun 120 desibellik korkunç gürültüsü ile karşı karşıya kalıyordu! Sonuçta «Madman» bu işin bu şekilde devam etmesine izin vermedi ve «… sizi çürümüş kirli embesiller…! (Dirty Rotten Imbeciles)» diye bağırarak grubu evden attı. Grubun D.R.I. ismini kullanmaya karar verişi böyle oldu.
İki ay sonra, Joe Star’s OMNI’de ilk konserlerini verdiler. 6 & 7 Eylül 1982’de ilk materyalleri olan «Dirty Rotten» EP’sini piyasaya sürdüler. Albüm, yalnızca 18 dakikada 22 şarkı içeriyordu! Ayrıca bu albüm 1987’de 6 tane ekstra şarkı ile yeniden piyasaya sürüldü. Şu anda çok nadir bir koleksiyon parçası olmasını sağlayan bir şekilde sadece 1000 adet basıldı. Ama geniş talep üzerine ikinci basıma gidildi ve «Dirty Rotten LP» adını aldı. Beklenmedik şekilde büyük bir başarı yakalamıştı ve dönemin aynı tarzdaki gruplarına ilham kaynağı olmuştu.
1983 yılında San Francisco’ya taşınıp konserler arasında bir karavanda yaşamaya başladılar. Dennis Johnson gruptan ayrılarak Teksas’a döndü, yerine Sebastion Amok geçti. Bir kaç ay geçtikten sonra kendilerini Dead Kennedy’s ile birlikte «Rock Against Reagan» turunda buldular. Bu turun sonlarına doğru, Sebastion Amok’un yerine Josh Peppe geçti.
1984’te, 4 şarkılık Violent Pacification EP’sini çıkardılar. 1984 yazında turladıktan sonra Eric Brecht evlendi ve gruptan ayrıldı, yerine Felix Griffin geçti.
Grubun ikinci albümü «Dealing With It», 1985 Mart’ında raflardaki yerini aldı. Albüm sonrasında oldukça geniş kapsamlı bir tura çıktılar. Albümün kayıtları esnasında Josh Peppe gruptan ayrıldı ve The Offenders grubunun bassisti Mikey Offender’dan kayıtlar sırasında çalması için yardım istediler; fakat Mikey’in öğrenmek için zaman bulamadığı şarkılardaki bassları Spike çaldı. Yeni albümdeki şarkılar daha çok Metal yönüne kaymıştı ama halen daha eski hava seziliyordu. 26 Nisan 1986’da Los Angeles’ta ki Olympic Auditorium’daki konserlerini kaydettiler ve «Live At the Olympic» adı altında video formatında yayınladılar.
Üçüncü albüm 1987’de geldi; ve yavaş yavaş kaymakta oldukları yönden dolayı son derece yerinde bir isim almıştı: «Crossover». Diğerlerine oranla çok daha güçlü bir metal soundu seziliyordu; ayrıca şarkılar daha uzun, yavaş ve komplike hale gelmişti. Basın tarafından; Punk, Hardcore ve Metal’i bünyesinde birleştiren ve Crossover adı verilen tarzın öncüsü ilan edildiler. Bunun sonucu olarak konserde farklı kitlelerden insanlar görünmeye başlamıştı: Punklar, dazlaklar ve Metal fanları.
Sonrasında New York’ta ki Ritz’de «Live at the Ritz» videosu kaydedildi ve «P.E.A.C.E.» adı verilen toplama bir albümde Snap isimli parçaları yer aldı. 1988 Şubat’ında, «Four Of A Kind»’ı kaydetmek için stüdyoya girdiler. Şarkılar Metale daha da yaklaşmıştı ve prodüksiyon şimdiye kadar yapılmış olanın en iyisiydi; öyle ki «Suit and Tie Guy» adlı şarkılarına klip bile çektiler. Albümün ardından Avrupa’yı turladılar ve eve döndüklerinde, Gan Green grubundan gelen teklif üzerine ayrılan Josh Peppe’nin yerine John Menor geldi.
1989’da «Thrash Zone»u yayınladılar ve bu albümden «Beneath the Wheel» ve «Abduction» şarkılarına klip çektiler. Kısa süre sonra Felix Griffin gruptan ayrıldı ve yerine Rob Rampy geldi.
1992 yılında «Definition» albümü Spike Cassidy’nin kendi firması olan Rotten Records tarafından piyasaya sürüldü. «Acid Rain» şarkısına klip çektiler ve MTV’nin «Beavis and Butthead»inde bir bölüme konuk oldular. 1992’de Testament’in açılış grubu olarak turladılar ve aynı zamanda kendi konserlerinde de çaldılar.
27 Eylül 1992’de Hollywood Palladium’daki konserlerini kaydederek «Live» adı altında yayınladılar, bu aynı zamanda ilk konser albümleri oluyordu. Ardından John Menor ayrıldı ve yerine grubun uzun süredir yol arkadaşlığını yapan Chumly Porter geçti. Bu yılda son olarak Lolitabazooka Turunda çaldılar.
1995’te «Full Speed Ahead»i yayınladılar ve bu albümden de «Syringes in the Sandbox» şarkısına klip çektiler.
1996 yılında Kuzey Amerika’yı turladılar ancak Rob ve Spike’ın Kanada’ya giriş yasağının olması yüzünden tüm Kanada konserleri iptal edildi. 1997-1998 yılları boyunca turlamaya devam ettiler ve resmi web siteleri açıldı (www.DirtyRottenImbeciles.com). 1999’da Kuzey Amerika’da ki «Social Chaos» turnesindeki headliner gruplardan biriydiler. Turun ortasında «Turlamaktan bıktığını» ileri sürerek gruptan ayrılan Chumly’nin yerine, fotoğrafçılıktan pazarlamaya ve Bass teknisyenliğine kadar geniş bir yelpazede gruba yıllardır yardımcı olmuş olan Harold Oimoen kadroya katıldı.
2000 yılında grubun kurucusu ve gitaristi Spike Cassidy, pekte hoş olmayan gelişmeler çerçevesinde bir olay sonucunda Rotten Records’u grubun menajeri olan Ron Peterson’a kaptırdı; ve uzun bir mahkeme süreci başladı. Grup, Ron Peterson’ı kovdu ve firmayı terk ederek başka bir şirket aramaya başladı.
Sonraki yıllarda dünyayı turlamaya devam ettiler, 2005’te bir konser albümü çıkardılar; fakat yeni materyaller için halen daha beklemedeler.
