|
|
|
|
POLEMİCK VERSE
Zaman o kadar acımasız ki bi kum saati ramağa vurdu
Gel sende ağla benle bak gözyaşımda sondu
Karaya vurdu tebessüm okların şu hedefi buldu
Mutlu başlayan film de neden böyle sondu
Ben senden ayrı kaldım ve bir hikaye yazdım
Kalbe ellerinle seni yazıp bir mezarda kazdım
Derdi kederi salladım ve olanı kadere bağladım
Hüsran etme kendini ben hep yekten ağladım
Bak hayallerimde saklı çemberimde gül oya
Savaşmak zor olsa gerek çekti bak kolay yola
Süratli gitti sandalım yelkenler fora
İşte böyle bir dünya bu düştü bak yürek kora
Çok çalıştı karınca az biraz dinlensin
Dönüş bileti bende kaldı pes edende sensin
Sağır sultan bile duydu çalan son sirensin
Biraz yardım edilsin ki bu adam dirensin
NAKARAT
Bir sebep lazım bana bir neden lazım bana
Bir hayal lazım inan bu adama
Eğer gidersem bakamam ardıma
Bir neden lazım bana yaşamam için
Bir gelen lazım bana sebebim için
Bir gören lazım bana delilim için
Bir hayat lazım sevenim için
VALE VERSE
Yolunu kesme çabam yok bil ki yol senindir
O gökkuşaklarında aradığım rengi bulamadım ben hiç
Ve şimdi pansumanda istemez düşmedim henüz
Kapattığım bir sayfa temiz iğrenç bakan iki yüz
Düpedüz bir saçmalık yaşandı
Canıma rest çekenle aynı havayı solumamıştı akciğerlerim
Bu senfonik mojör ve tek bemolle içime işleyen
Tren yolunda silsilem hiç çalmayan sirenlerim
Periyodik bir döngü bende başlamak ve bitmek
Sanki dün ki yaptığım yarınla eş değer misali
Kumandalar avuçlarında bas şu stop a
Reankarne duygular stratejik pozisyonumda avcı sensin
Ve şimdi kafamı toplamak için neden gerek
Silik bir fondötenle yaramı sakladım acımadın bu kez de
Hasmımı yolcu ettim geleni beklemekteyim
Keder suyunda kaynasın biraz ben ana yemekteyim
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın