|
Joker : verse1
Artan sorumluluklar , artan bu yük ve arkandan bakarlar al kapkaranlık arkan
tamam bi kartal gibi yükseldiğinde arkan tavan yapar
ve markan hiç önemli değil bu pazarda satıldı mafsal
var mı ruhu tartan kalbin hala çarpar
her bir gün karanlığına teslim oluyor al bak
beyaz sayfalarımız vardı düşüp yerden kalkan
bi adım attığında yine sardı hayat sarpa
hayat hayli parasaldı kanka çalışsamda kanka
çabalasamda , çalsamda , çırpsamda kanka
çünkü beni bi yarışa soktular hiç tanımadıklarımla
hatta kimse söylemedi koşcağımı hangi tarafa
sanki daralır duvarlar ve boynum bağlı halata
sanki bileklerim istiyordu artık kanamak
namlularının hedefi olana denk mutluydum hepinizle
ancak şimdi pişman ediyor sizi tanımak
Nakarat : x2
umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım
bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım
Joker : verse2
annemin tek hayali görmekti büyüdüğümü
bense farkında değildim uçuruma doğru yürüdüğümün
ellerim tam ortasında bağlandığım bi kördüğümün
emin ol görmek istemezsin kendi kendini öldürdüğünü
bu gördüğün masal gündüz ve gecenin düğümü
her şey istedikleri gibi yani büyürüm
sessizce terk edip hatıralara sığındığımda
sırt çevirdi fotoğraflar dediler artık büyüdün
dediler artık yürüdüğün bu yolda teksin , hedefe koş
ya da batabildiğin kadar bat ve sürünüp git
mutluluk bi rüya gibi görünüp gitti
ve bazen şans hayatta bir kez çıkar önüne
bil ki bu bikaç şey söylemekten fazlasıydı ve
şimdi bıktığım her şeyin 5 yıl önce hastasıydım
dur beni yıkan gözyaşlarının akmasıydı
öyle boktandı ki her şey sanki kasvet haftasıydı
Nakarat : x2
umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım
bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım
Joker : verse3
gün geçtikçe arttı benden beklediklerin
benimse hergün azalmakta yarına eklediklerim
her an tetikte bekle çünkü yalan söylediklerim
benide sattı aynı sofrada ekmek yediklerim
dertlenirsin gördüğünde sevdiklerinin artık yoldan geçerken selam bile vermediklerini
sen bilmezsin beni ayakta tutan çektiklerim değil düşmanlarımın hergün beni yok etmek istemeleri
ne hissettiğimi sorma
bu şehrin ayazlığında, bu şehrin karanlığında, bu şehrin beyazlığında
bu şehrinde canı cehenneme çünkü
kimse kalmıycak yanımda bu şarkının sözlerini yazdığımda
boşver beni bilenler bilir
mutluluklarını yok ettim hayatıma girenlerin çünkü
tüm unuttuklarımın hiç kalmadığı değerleri
beni dünkü gibi zannetme sakın kalbinden yer verip
Nakarat : x2
umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım
bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın