önce bulutlar geldi, sonra yağmur, kapkaranlık oldu şehir, hayat durdu bir anlık farkındalık kafiyeler aktı zihnimden her şey o kadar gerçek ki, o kadar soğuk bir tarafım çok acırken başka bir yerimi kesmekle geçti günler dayanabilmek için çektiğim acıya sana söylediğim son yalanmış meğer orada olacağım demiştim hangimizdi yalan söyleyen? ellerim kan içindeyken geldim sana, bir ayaz vaktinde yapayalnız en sonunu beklerken hatıranla ben, gölgeler şehrinde sonsuzluğa çek kurtar beni bu akıl hastanesinden sel yükselmeden karanlık çökmeden ışığım ol aydınlat beni köle işyerinde, mahkum evinde, saltanat cenazesinde hayat penceremden akıp geçerken kabuslardan uyandır beni her şey bir garip buralarda sanki hem gizli hem de apaçık uzaklar çok uzak, yakınlarsa içinden çıkılmaz gitmek isteyip gidemediğim o tüm yerler söylemek isteyip de söyleyemediğim bütün sözler gün geliyor anlıyorsun çaresizliğini bir böcek gibi ezilmemeye çalışıp durmak her şey o kadar büyük ki demiştin ya koşarak kaçalım gölgelerimizden geç kaldık gölgeler bizim olacağına, biz gölgelerimiz olduk ellerim kan içindeyken geldim sana, bir ayaz vaktinde yapayalnız en sonunu beklerken hatıranla ben, gölgeler şehrinde sonsuzluğa çek kurtar beni bu akıl hastanesinden sel yükselmeden karanlık çökmeden ışığım ol aydınlat beni köle işyerinde, mahkum evinde, saltanat cenazesinde hayat penceremden akıp geçerken kabuslardan uyandır beni
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın