|
verse I
Yorgun oldum kendi sahilimde, tükenmiş halimle.
Hitap etme bana en nefret ettiyim isimlerle,
Baki sayfalarım, cümlelerim, ismim hecelerle
Bilinmezlik illetiyle sarılmış halim ecele.
Acizlikten sildiyin kaçıncı cümle bile bile,
Anlatmaya çalıştıgım sanık sagır hal nafile.
Zorlayıpta yazmaya çalıştıgın iki kafiye,
İsmine yazdıgım kaçıncı yalansız hurafe.
Umdugun eşgalden çıkan sürtük surattır bunlar,
İşte yazıpta anlatmaya çalıştıgım hal bundan.
İlklerin sefasıdır en güzel selam gelirse ondan,
Yol bitse dahi hedeflerim çıkmaz yinede yoldan.
Yeşil bir resim mutluluk, sonbahar gelene kadar.
Agaçlar döktükleri yapraga dönüpte aglarlar,
Kalemimin tahtası şimdi solmuş. yanmış agaçlar,
En büyük günahımdı sevmek, seni şimdi kim bagışlar.
Nakarat (4x)
Şimdi geldim gecemin içinde yorgunum
Şimdi geldin gecemin içinde kabussun
Artı kalbim ummuyor umudu madurum
Yorulmuş hafızama cevapsız bi sorusun
Maalesefki düştün ben üzüldüm
Gözündeki gökte ben süzüldüm
Çölümdeki seraptın bazen bazen bir şehir
Şimdi o çöl gözyaşımla boguldugum tek nehir
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın