|
|
|
|
Bir rüyanın içindeyim sanırım yine
Sabah olmasın uyandırma beni anne
Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne
Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne
Aylar sonra yeniden çıkmıştın karşıma
bir rüyaydı gerçek olmuştu akşamında
yaktığın ateşle kalbimde eridi buzlar
Seninle gittik tekrar sonsuzluğa
Boşa geçmiş sensiz geçen günler anladım da
kolay değil affetmek zorlukla dayandım
olay değil ağlaman çünkü ben de ağladım
aşka meşke değil yalnız sana inandım
yalnız sana inandım yine mi yanıldım
zaman değil sen göster hata mı yaptım
özlemine karşı koymak öyle güç ki anlatamam
Ben seninle çok öldüm şimdi sensiz yaşayamam
alışamam çare yok ki sözlerimde
gözlerimde tek bi sen bi de bir ışık
olsun kalbim alışık aşk yumruğuna
çıkamadın çıkamazsın bari kalbimi yorma
Bir rüyanın içindeyim sanırım yine
Sabah olmasın uyandırma beni anne
Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne
Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne
Kalp mantığa çarparsa psikoloji bölünür mü ?
Peki o da uzaklarda benim için ölür mü ?
Bakışları puslandıran duman neden uçar gider ?
Kızgınlıktan dolayı mı yoksa sönmedi mi közler?
aşk ve gurur ve son bi şans daha
bi başka durum kalp paramparça
parçaları topla birleştir bir daha
alçıları kırdım böyle daha rahat
sorma artık sen yokken neler yaptığımı
seni görmek için hep o sokağa baktığımı
anlatamam boşver rüyamda sarıldığımı
rüyamda görmek için erkenden yattığımı
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın