|
|
bu aralar ruh halim adeta çöküşlerde kanlı gözlerimde geceyi zindan eder şu bunalımlı hava bana sıkıntı yükler sırtımda var hep tonlarca ağır yükler bağlar sarar elimi kolumu gaddar günler çıldırma potansiyelimde oldukça yüksek evrenin yollarıda dolambaçlı ve tümsek ekstrem meseleler eksik olmaz çevremden yaşıyorum zoraki hayatı sevmesemde delirme noktasına yaklaşma durumu ensemde boşver gibisinden diyemem ben asla neyse bunları yaşayanım kaçmak olmuyo bilinçsizce sorunlarla kapışıyorum kanımda mücadele etmem gerekiyo her olan bitene müdahele teminatım yok tekim onaylamadığım düzende başkasından öncede beni bulur aksilikler bundan da hayata karşı hep aksiyim ben ve bir o kadar da karakterimle asiyim ben gazabımdan kork dünya sıfırı tüketmişken işler hayra yorulmuyo ters giderken derbeder kaderimle yoruldum usanmaktan en kötüsüde şudur ki ödeşemiyom hayatla mağlup oluyom hep umutlandığım maçlarda zaaflarımın hepsini bulmuş bu alçak dünya dadanmış kitlenmiş hayatımın tam ortasına bitkinliğim geçmez bu dikenli yollarda dertle boğuşmak sanki koğuş havası solumak tam bu anda da gökyüzünde görünüyo dolunay kafamın içinde binlerce onbinlerce soru var kurtulcak mıyım çilelerden düşmüşken dara kalacak mı bende deşilmedik bir yara gidiyo muyum şimdi ben mutsuz sona
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın