|
Ber Kadem
Güne çıkardı duygular ve parçalardı bazen.
İçime kan dolardı sayfalar sanatla kaplı.
Ayrı kalmak ağlatırmış ıslanırdı gözlerim,
Her gün aynı kağıda yazdım ağlamaklı hislerim.
Bir akşam üstü kör güneşle battı mutluluk.
Bir anda gördüm ölümü boş sokakta kaybolup.
İnanmak istemek bi ayrık oldu gözlerim boğuk,
Direndim olmadı kapandı gözlerim bugün.
Kafamda saklı kalmış anılar, ağlamaklıdır hüzün.
Kapandı sayfalar, neden karanlık her taraf ?
Dilimde yalpalar adın sokaklarımda korkular,
kulaklarımda aynı şarkılar, şakaklarımda kan.
Ve şimdi sende yoksun hatıralarındayım.
Hayatım on dokuz yaşında bense mart başındayım.
Keder taşındayım, manzaramsa gözlerin,
Yanımda kimse kalmasın, tesellim özlemin.
---Ama çok güzeldi. Sarı saçları vardı, tıpkı... Böyle şeye benziyordu...
---Güneş ışığı altında parlayan saçlarmı ?
---Evet, evet öyleydi! Tanrım, sen ne iyi konuşuyorsun.
--- Bazı şeyleri cümlelere saklayabilirsin...
Canfeza
Bileklerimden aksın aşk, pranga olsun hüzne.
Bazen hissedersin doğru göremediğini gözde.
Masal diyarlarının hayali huzur verir kalbe .
Küfrettiğin her dakika öyle bi yer düşle..
Kağıtla kalem savaşır, ve kaybeder biri.
Kazanan hep şair olur , tescillenir hisleri.
En güzel şiirlerin mimarı hep bi kadındır,
Dedim ya şair kazanır, ölüme düşer kasveti.
Bugün bu adada bulunan duman mahzun.
Ve beş yıllık bi hikaye dudaklarına mahkum.
Dilime küfrü hapseden bu dünya dursun.
Bu seninle benim aşka son olsun.
Kar hevestir ve belki hayat kadar değersiz,
Aşk denen bu baş belası çok hırçın ve eğersiz.
Kusura bakma, en güzel şiirler adına yetersiz,
Bül bül olsam hiç durmadan öterdim nedensiz..
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın