Durgun yürekler, geçimsiz korkularla Eskiyor, tükeniyor ve yitip gidiyoruz Eğrilip bükülen yaşamın gerçek aynasında Farketmeden hızıyla zamansızlığın Bilmeden ''tamamdır'' dediğimiz çok şeyle Birlikte sönüyor, belki de kalıyoruz Sırtından bakan resimde Sözleri dillerinden öncelikli ışıkların Görmüyor, sormuyoruz... karanlığı, uzağı Takıntısız; ne güzel azalıp eriyoruz Ağır soluklar, öksüz adımlarla Siniyor, ürküyor ve dargın göçüyoruz Kırılıp dökülen bedenin eksik parçasında Sıkılmadan.... sesiyle, tarafsızlığın Bilmeden ''tamamdır'' dediğimiz çok şeyle Birlikte sönüyor, belki de kalıyoruz Sırtından dönen resimde Geçmişi tellerinden koparılmış dünyaların Görmüyor, duyrmuyoruz... karanlığı, uzağı Takıntısız; ne güzel yok olup susuyoruz
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın