Atina, Yunanistan’dan black metal grubu.
Sakis (vokal, gitar), Jim (bas) ve Themis (bateri) 1987’de bir araya gelip Rotting Christ adında bir grup kurdu. Amaçları death metal ve (o sıralar Yunanistan hariç tüm dünyada zirveye oturan bir tür olan) grind’i bir arada verebilmekti. Bu hedefle ilk olarak resmi olmayan iki kayıt yaptılar (“Decline’s Return” ve “Leprosy of Death”). Bu arada söylemekte fayda var: Grubun elemanları ortalama 16 yaşındaydı…
1993 senesine kadar grubun ömrü bahtsız bir biçimde EP, 7”, ve demo yapmakla geçti. Hala tam bir albüm yapamamışlardı ve bu hevesle yanıp tutuşuyorlardı. 93 senesinde şeytanın bacağını kırıp Osmose Recordings ile anlaştılar ve ilk albümlerini nihayet çıkardılar. Adı “Thy Mighty Contract” olan bu çalışma kısa sürede black metal için bir klasik olarak nitelenirildi ve grubu tanınır hale getirdi. Grup bu albümden sonra Immortal ve Blasphemy ile birlikte, yapılmış ilk black turnesi olan Fuck Christ Tour’a katıldı. İnsanların kendini kestiği ve ambülansların durmadan çalıştığı bu turnel (olumsuz bir ünvanla da olsa) tarihe geçti. Grup ta böylece de adını daha çok duyurmuş oldu. The Fuck Christ Tour aslında başarılıydı ama Rotting Christ bu turneden hiç memnun değildi. Jim, 96’da turne hakkında şöyle diyordu: “Turne bizim için felaketti. Şu ana kadar yaptığımız en kötü şeydi. Ben askerliği yeni bitirmiştim. Gruba (bizimle yapacak aslında hiçbirşeyleri olmayan) biri gitarist biri klavyeci iki geçici müzisyen katmıştık. Canlı performans tecrübemiz hiç yoktu ve diğer iki grupla (Immortal, Blasphemy) ortak tek bir yönümüz yoktu. Bizim için gerçekten kötü bir tecrübeydi.”
Zaman geçtikçe grup, müzik şirketleri Osmose Recordings ile tartışmalar yaşamaya başladı. Onlar, şirket için “İhtiyaçlarımıza karşılık vermiyor, bizi kısıtlıyor.” derken şirket te onlar için “Profesyonel değiller” suçlamasını yaptı. Bu yüzden 1994’te Osmose Recordings ile olan kontrat yenilenmedi ve grup, hazırladıkları yeni albümleri için yeni bir şirket aramaya başladı. Bir kaç ay sonra Unisound Records ile anlaşmaya karar verdiler ve aynı sene “Non Serviam” albümünü çıkardılar. Bu albüm onlara beklediklerinden kat kat daha büyük bir başarı getirdi. Yunanistan’da Metal Hammer’ın düzenlediği “En iyi 100 Heavy Metal Albümü” oylamasında “Non Serviam” 59. seçildi. Aynı oylamada bir önceki albümleri de “The Mighty Contract” ise ilk 200’e girmeyi başardı.
Yeni şirketlerinden de memnun olmayan grup kimselere haber vermeden bir kaç yeni parça hazırladı ve bu demo kasetleri Almanya’nın iki müzik devi Century Media ve Nuclear Blast Records da dahil olmak üzere bazı müzik şirketlerine yolladı. Gelen teklifler sonucu Century Media Records’la 6 albümlük bir anlaşma yaptılar. Ve çok geçmeden 1996’da yeni albüm “Triarchy of the Lost Lovers” piyasaya çıktı. İlk kez yurtdışında doldurdukları bu albümde Rotting Christ’ın black metaldan uzaklaştığı, agresifliğini kaybedip heavy metal odaklı bir müzik yaptığı açıkça görünüyordu. Bu albümden sonra Moonspell, Theatre of Tragedy, Amorphis, Cannibal Corpse, Therion gibi devlerle toplam 14 farklı ülkede konserler verdiler. Ayrıca grubun bas gitaristi Jim (yeterince paraya sahip olup kendine Atina’nın göbeğinde Metal Era isimli çok tutulan bir dükkan açtıktan sonra) grubun yoğun temposuna yetişemediğini söyleyip grubu bıraktı. Sakis ise şarkı yapmaya ve Rotting Christ’a yeni elemanlar aramaya devam etti.
1997’de grup basist Andreas’ı kadrolarına katmıştı ve yeni albüm hazırlığı içindeydi. Ağustos ayında yeni albümleri “A Dead Poem”i çıkardılar. Bu albüm Rotting Christ’in ticari açıdan en büyük başarıyı yakaladığı albüm oldu. Albüm heavy metal riffleri, orta düzeyde giden bir tempo ve bol bol atmosferik öğe taşıyordu. Yani grup bu albümde black metalden daha da uzaklaşmıştı. Hatta grup, black metalden öylesine sıyrılmaya çalışıyordu ki logosunu dahi bu albümden sonra değiştirdi, gothic bir font kullandı. Fanatik hayranlarının bir kısmı “köklerini ve black metal geçmişlerini unuttukları” gerekçesiyle gruba sert tepkiler gösterdi. Rotting Christ ise onları yeni müzikleriyle de kabul eden hayran kitlesiyle yoluna devam etti.
Grup için, gerçekleştirdikleri 3 Türkiye konseri büyük önem taşıdı, çünkü her konsere 1000’in üzerinde katılım oldu. Ardından da Tiamat’la 20 günlük bir Avrupa turnesine çıktılar. Grubun bir sonra yaptığı şey de yeni bir albüm için stüdyoya girmek oldu. Hazırladıkları ve “Sleep of the Angels” adını verdikleri albüm 1998’in Ocak ayında çıktı. Bu albümde gotik öğeler hat safhadaydı ama albüm buram buram metal kokuyordu.
Rotting Christ 2000 yılının yazında “Khronos” albümünü çıkardı. Bu albüm grup için bir geri dönüş gibiydi. “Khronos” uzun bir aradan sonra ilk kez black metale yaklaşan albüm olmuştu. Hatta “Thou Art Blind”, “Aeternatus” ve “Glory Of Sadness” tam anlamıyla black metal olan parçalar içeriyordu. Grup bu albümden sonra da her zamanaki gibi liste başı olarak bir Avrupa turuna çıktı. Bu sefer onlara Vintersorg, Madder Mortem ve ünlü Tristania grubu eşlik etti.
2001 Temmuz’unda ikinci kez Atina’daki Rockwave festivaline katıldılar. Judas Priest, Savatage, Megadeth, Cradle of Filth gibi devlerle aynı sahneyi paylaştılar. Bir sene sonraysa yedinci tam albümleri için Stage One Stüdyoları’na girdiler. Prodüktörlüğünü Sakis ve Andy Classen’in üstlendiği bu albüme Yunanca bir kelime olan “Genesis” adı verildi ve albüm 2002’de çıktı. Grup bu albümün kapağında tekrar eski logosunu kullanmıştı. Çünkü black metale geri dönmüştü. Yaptıkları müzik, ilk dönemlerindeki saf black metalin daha estetik bir hali gibiydi. Böylece eski hayranlarını tekrar kazandılar, hem eski hem yeni tüm sevenlerinden tam not aldılar.
Eleman(lar):
Sakis Tolis (bknz; Necromayhem) - Gitar ve Vokal
George Bokos - Gitar
Andreas Lagios - Bass
Themis Tolis (bknz; Necrosauron) - Davul
Diskografi:
Decline’s Return (1988) [Demo]
Leprocy Of Death (1988) [Demo]
The other Side of Life (1989) [Split]
Satanas Tedeum (1989) [Demo]
Rotting Christ/Monumentum (1991) [Split]
Dawn of the Iconoclast (1991) [EP]
Passage To Arcturo (1991) [EP]
Ade’s Winds (1992) [EP]
Apokathelosis (1993) [Single]
Thy Mighty Contract (1993)
Non Serviam (1994)
The Mystical Meeting (1995) Toplama
Triarchy of the Lost Lovers (1996)
The Mystical Meeting (1997) [EP]
A Dead Poem (1997)
Der Perfekte Traum (1999) [EP]
Sleep Of The Angels (1999)
Khronos (2000)
Genesis (2002)
In Domine Sathana (2003) [DVD]
Sanctus Diavolos (2004)
Passage to Arcturo + Non Serviam (2006) Toplama
Theogonia (2007)
Thanatiphoro Anthologio (2007) Toplama
Aealo (2010)
