Verse 1: Beni saklayan elime kelepçe tak Bana bembeyaz bi gökyüzü yarat Uçmak istedim hep kırıktı kanat Ölüm bir sanat, kalbimi kanat Kapıyı kapat yüzüme durma hadi Gündüzü ayakta tutan güneş gibi İnsanı ayakta tutan bir eş gibi Var beni ayakta tutan biri Eskisi gibi değil artık hiçbişey Bu masalım sanki hiç bitmiycek Hüznü asalım bugünlük askıya Artık dayanamam hiçbi baskıya Anı yaşamak gerek bazen En bayat hissim henüz çok taze Eski bi şarap olsam evim mahzen Ve inanki çok yoruldum şahsen Verse 2: Biraz susmak istersin aklına Gelince elveda çekip gidersin Gelecek güzel olsun istersin Gözyaşın akar gider silemezsin Üzerimde garip bi durgunluk Gece çökünce yalnız otururdum En güzel bahçeden kopardığım Gülü elimin arasında kuruturdum Bi meyve sepeti var içinde anılar Sesimde acılar, yeniden doğardı Gitmek isterim yolum dolaylı Gidiyorum, yaşamak kolay mı Evet kolay evet zordu seçenek Yolun birini elbet seçmen gerek Kim melek, elimde peçete Hastaysan ölümdür en iyi reçete
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın