|
|
|
|
1. verse
Kaç sene geçti he söylede bitsin bu masal
ne kadar uçuruma düşürsende oralarda'da yaşar
hayal meğel hatırlıyorum anıları alevlerle yananları
karar verdim ben ve kırdım önceki mezar taşlarımı
Gelecekten ümitliyim geçmişimi karaladım
bir kaç ayrı parçayla senin adına anı yaptım
mazide kaldı bazı şeyler bazen gelirmi geri
ben gelecekten korkarım durdurun şu saati
farklı şeyler düşünüp aynı yola çıktık bazen
sen başka yerlerdeyken havadaki aynı matem
okyanusun derinliklerinde saklı benim ruhum
yer ve gök birleşsede ben buzda bile boğulurum
evet anne zordu oldukça bu hayat
çok kolay değildi buzlar üstünde bi hayat yaşamak
acı en büyük cezadır görevi verense kader mi
yazılan onca yazılar acaba anlatmaya yetermi
Nakarat x2
Kapı kapanır açılmaz kolay kolay
hayale en yakın olur işim sanat
gidişini görünce buz yürek donar
can havliyle adım atar hayat sanar
2.verse
Rayında olmayan tren hala aynı tuzaklarda
dönüp duran bu evren hala aynı kurallarla (Aynı)
biz onlar gibi aynı rüyalarla
lakin söyleyecek birşeyim var tanıdığım insanlara
araştırdım karıştırdım çabaladım durmadan
koştum yorulmadan yazdım hep korkmadan
kötülerin millerce uzağında kaybolmuşluğu vurmadan
dönmedim anne doğru yolu bulmadan
benim kimseye yok bir kinim içimde olmazda zaten
anlattıklarım düz ve yalın bana yeter kağıt kalem
kaç paraya sattınız dostluğu kaça sattın aşkı
bedenimi ruha bağlan kader gösterdi yol ayrımını
düşmanım şerefli olsa küfür etmez aileme
hepimizin torunuz borçlusun havva ve ademe
şaşkın bir kuş gibi bak sen öylece yepeye ve
hak verirsin sende yolda boş gezinen köpeğede
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın