Verse 1 İnsanlık meziyetim gider Hakk- ın huzuruna bir gün. Belki ağlayıp yerinirim, bin dert ile ölürüm her gün. Görün beni o zaman; Kardelenler gibi Nasıl huzur saçarım bende o gün. Bir kehribar tespih gibi, kahrımı çek çek bitiremedim. Feryat- ı figanlarımı gözyaşlarımla silip tüketemedim. Sitemlerim haykırışta benim , Ben yine ruhumu telkin edemedim. Bu yazıları niçin yazarsın sen söyle ? Aşıkmısın yoksa dertlimisin tâ ezelden. Bugün yine üzgün gördüm bak seni; Muzdaripmisin sende o şerefsizden. Gezdim dolaştım şu âlem- i deryayı. Bulamadım insanlık düsturunda ALLAH' ı arayanı. Gördüm ki her şey yasta , Bundandır belki dünyanın dert- i gamı. Nakarat x2 Malum olsaydı Uğur neler neler yazardı , Niyetim: Amacını aşmasın diye sustum Benim şu ahvalimi, kefenden başkası çözemez zaten Sabredin Güneş batıdan da doğar bir gün. Verse 2 Elimizde paralar şıngır mıngır. Dilimizde gıybet ve yalan tıngır mıngır. Gör bak günah odunumuz yandı, Sabır ey gönül: Güneş batıdan da doğar bir gün. Acep! Rahmet ikliminde kimler yaşar, bu devranda. Kim ne bilsin neler gördüm çıktığım şu seyranda. Kimsesiz gönlüm , huzur bayramını yaşadı Gönül Gözü Aç Susuz Bu Kurak topraklarda. İnsandan insana iyiliğin hatrı teşekkür oldu. ALLAH' ın nimetleri özümüzde nankörlüğü buldu. Malı mülkü olan hep fazlasını istedi , Malı Mülkü olmayan da şükre durdu. Nakarat x2 Malum olsaydı Uğur neler neler yazardı, Niyetim: Amacını aşmasın diye sustum Benim şu ahvalimi, kefenden başkası çözemez Sabredin Güneş batıdan da doğar bir gün.
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın