|
|
Uyandım omuzlarımda battı güneş Akşam olur avuçlarıma hapsederim dolunayı Bu gece benim için tüm ışıklarını kapattı yıldızlar Artık ağlamıyor bulutlar bu bitkin halime Tebessüm yeni açan bi çiçek kadar canlı mı Bence yere düşen şu yapraktan daha da sarı Tüm engeller aşılır da hep kafama takıldın Bedenimden çıkıp da sen ruhuma sarılmışın Boşa mı uğraşırım bunca söz ve bunca çaba Beni dalga vuran kumlarına kapat Kalbim artık sayar susmayı da sanat Sessizliğine dalıp sensiz gördüğüm bir rüya hayat Islak yanaklarım ve bir de senin kokun Yastığımın arkadaşı gel bu kalbe dokun Yada dokunma yanmasın o narin ellerin Hayallerin canını aldı önümde duran gerçeğin Bir bardak sen yeterdi fazla gelir Akdeniz Egeye sığmayan bu kalbi kaldıramaz Akdeniz Sana yazdığım şiirlerimle doldu mahzenim Damarlarıma aşina bu zehrin sendin panzehiri Yağmurla aynı anda doğan bir güneşsin Gökkuşağı renklerini senden almış belli Renklerin saçılsın şu siyah beyaz tenime Muhtacım kırmızına mavine ve yeşiline Kimsesiz bir bulutun yıkanmış hisleri Dudaklarıma değdi bugün kalbi kirletir Kılıcı sapladıkça kendime bu da aşk için dedim Her gün aynı terane ve maalesef ölmedim
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın