|
|
Nefes aldım açtım gözlerimi kucaktaydım hem de emin ellerde İlk sölediğim söz baba oldu son sölediğim de sözde Nefes alışımı izlerken nefes verişini gördüm baba Hani anlattığın masallar gibi şimdi kahramanım mısın baba Her gece gelip üstümü örterken toprakla örttüm üstünü Hüznüm gitmez elimden kalbime dikili altın kaplı büstün Koca adam sanıyordum kendimi ama gözünde daha küçüktüm Sen gidince hayattan tek kaldım baba dostların yüzünü gördüm Attığın tokatlar canımı yakardı ama gitmenle güllerim söndü Döndü arkasını birden yüzüme gülen bütün insanlar Mezar taşını gördüm gülerken bahçeler güllük gülistan Filiz olsak beraberce ayrılmasak da olsak bir destan Üzülürüm sesim çıkmaz yüzüme gülenler bile bana der kes lan Sesim çıkmaz bağırmak istemiyorum titret ve biraz ürkeğim Hayata alıştırdın beni sırtım yere gelmez bir erkeğim En büyük eziklik bu olsa gerek bazen düşünürüm ben nerdeyim Olgunlaşmak zor olsa gerek oğlum oldu adını sen koydum Ona baktıkca hatırladım kendimi bende bir aralar toydum Şimdi söz verdim ona bırakıp uzaklara gitmeyeceğim asla Beraber ağlıyoruz oğlumla beraber sarıldık senin yasında Hatırlar oldum da beni bıraktığında bende o yaşlardaydım Güven ve cesaretimi geliştirdin bak baba ben senin sanatınım Elini öpmek çok güzeldi o da kültürel mirasım Mirasımı alamadan gittin baba en büyük isyanım Mutluyduk gülerdik anılarım seninle güzeldi Her bir nasihatın şimdi değil söylerken başka özeldi Nasihatların için sağol baba gerçekten çok işe yaradılar Hayır demeyi öğrendim beni asla haksızlığa uğratamadılar Yanına geleceğim bir gün ama eminim beni tanımayacaksın baba Ben seni kokundan anlarım hala üstümde unutmadım baba Tamam üzülmemi istemezsin susmam gerekir sanırım Hergün mezarına sarılıp ağlarım Yalvarırım Tanrıma bana kendi oğlumu bağışla Henüz yolun başındayım kendimi avurutum oyuncaklarla Yatıyorum üstüm açılsa da kimin umrunda Eminim beni izliyorsun ve koruyorsun babalık hakkınla
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın