1984’de kurulan İrlandalı grup, gitarist Kevin Shields’ın öncülüğünde 1988’de yayınladıkları “Isn’t Anything”e kadar pek çok 45’lik piyasaya sürmüştü. Isn’t Anything’de ise Cocteau Twins’in hafif melodilerini alıp, ezici bir distortion’la harmanladıkları kayıtla birleştirmişlerdi.
Rock’n Roll gelenek göreneklerini bir kenara bırakan My Bloody Valentine’ın anti–rock, art-pop gruplarının eğilimlerine de onay verir bir hali yoktu. Onun yerine tahmin edilebilir sonuçlar doğurmayacak daha beyaz bir patırtıyı, klasik avant-garde gruplarının insanı felç eden gürültüsünden de uzak tuttu. Böylece grubun yarı saydam yarı parıldayan güzellikteki müzikleri Shields’ın özellikle kayıt aşamasındaki mükemmeliyetçiliği ile stüdyoda kendini yaratmış oldu.
My Bloody Valentine’ın canlı performansları sırasında, sahnede nadiren hareket etmeleri ve seyirciyle yakaladıkları asgari göz teması tüyler ürpertici olarak tanımlanırken, bu dile düşmüş halleri İngiliz müzik basını tarafından “Shoegazing” tarzının ilk defa telafuz edilmesiyle sonuçlanmıştı. Daha sonra – Ride , Lush, The Boo Radleys, Chapterhouse, Slowdive gibi diğer “shoegazer”ların fenomeni olacak grup, 80 sonu ve 90 başında Manchester sahnesinin varlığı ile yayılan İngiliz indie rock akımını da etkilemişti.
My Bloody Valentine’ın 1991 de “Shoegazing”in tepe noktasına ulaştığı sırada yayınladığı albüm “Loveless” ise yeni bir müzik fenomeni muamelesi görmüş, dönemin esas taşı olmuştu. Ne yazık ki grup popüler müzik cephesini de atlatmış olmasına rağmen sonraki yıllarda ortalıkta gözükmedi ve 90’ların alternatif rock gruplarına esin kaynağı olmuş bir miras bırakmakla yetindi.
1984 de Shields ve O’Ciosoig’in kurduğu My Bloody Valentine ismini bir korku filminden almıştı. Dave Conway vokalist Tina’nın keyboard’da olduğu grup, 1985’de “Birthday Party” 45’liğini Tycoon etiketiyle yayınladıklarında Berlin’de yaşıyorlardı. Bir sonraki yıl Londra’ya taşındılar ve Debbie Googe basçı olarak gruba dahil oldu. O senenin yazında yayınladıkları “Geek!” 45’liği de yeterli ilgi görmemiş, ilki gibi gözardı edilmişti. Daha sonraki yıllarda teker teker plak şirketi değiştirip 45’liklerini piyasaya sürmeye devam eden My Bloody Valentine’ın Lazy Records imzalı “Sunny Sundae Smile” Ep’si gıcırtılı gitarların hayali melodilerin içine geçtiği ilk örnekti. 1987 yılında bunu takip eden iki 45’lik “Strawberry Wine” ve “Ectasy” ise daha çok alkışlanmıştı.
O senenin sonunda gruptan ayrılan Conway’in ardından vokalleriyle topluluğun sound’unun daha çok açılmasını sağlayacak Bilinda Butcher, My Bloody Valentine’a katıldı. 1988’de ilk albümleri “Isn’t Anything”i Creation Records’dan çıkaran grup, İngiliz basını tarafından heyecanla kaleme alınırken ünleri Amerika’da Warner Bros.’un dikkatini çekmeye yetecek kadar büyümüştü ve Warner Bros., My Bloody Valentine’ın Amerika’daki etiketi olmuştu.
1989 kaydı “Feed Me With Your Kiss” ve “You Made Me Realise” 45’likleri de popüler sayılabilecek düzeydeyken Shields’ın bir türlü tatmin olmayan hali grubu kısır bir döneme soktu. 1991’de My Bloody Valentine nihayet ikinci albümleri “Loveless”ı piyasaya sürdü. Albümün kusursuz olduğu eleştirileri İngiltere listelerinde ancak 24 numaraya yükselmesini sağlarken Amerika’da Dinosour Jr.’ın desteğine rağmen çok fazla satış yapamadı ve Creation’la olan anlaşmaları da plak şirketinin isteği üzerine bozuldu.
1992’de Island’la yaptıkları anlaşma sonrasında birkez daha stüdyoya giren grup, 1993 yılında geliri bir hayır kurumuna verilecek olan James Bond cover’ı toplamasında yer aldı.
Ve arkası gelmedi…
- Shields kendine kurduğu ev stüdyosunda çalışmalarını sürdürürken 1993 ve 1997 yılları arasında Googe, O’Ciosoig ile beraber grupdan ayrıldı. 1996’da Wire tribute albümü için biraraya gelmesi ardından My Bloody Valentine’ın herhangi bir kaydı olmadı.
My Bloody Valentine biyografisi için Stephen Thomas Erlewine’ın yazısından faydalanılmıştır.
