Verse 1 Bu aşk ne yerde ne gökte tam kalbin üstünde Veda kalpte kalan izdi, sen başka bedende Sana rastladım, rastladım aşka gökyüzünde Bu denizde harabeyim aşk dönerse tersine Seni okur gözlerim, sürekli el seni yazar Beni kışa hapsedendi aşk, seni yaza Kaybettim seni ben de kanaat ettim aza Yaprak ve ağaçtan ayıran aşk hazandı aslında Ömür bitene kadar "sen" diyecek bu nefsim Aşk 13 ay veda ve ayrılık 5 mevsim Gittin, bitti herşey kursağımda kaldı bu sevgim Ayrılık aşk dağının ucu ve en yüksek tepesi Düşlerimde canlanan hayalin ve bir deliyim Yokluğunun verdiği acı ve kanıyor minik kalbim Sevmenin verdiği yükü taşıyamadı o kalbin Bak o yüzden beni bırakıpta gittin Verse 2 Sonum seninle geldi ve sonsuzluk sendeydi Sonbahar gibi gelip geçtin kuruttun gülleri Esen yelde beli kırılan bi çicek misali Geldin, estin kırdın kalbimi ve gittin sevgilim İlk günü şimdi hatırla dolsun hadi gözlerin Sözlerim akan yaşların en büyük eseri Güz yağmurunda üstü çise dolan çiçeğim Sen o damlalardaki en masum çiseydin Son vedandı bu kadın herşeye son veda Bana, aşka, yarınlara umuda ve mutluluğa Ormandaki oksijen kadar varlığının bolluğu Umutla gelip kırma bu kalbi yapma bunu bana Sonunda bitti gücüm ve tükendi sözlerim Kalbimden çıkan sözler kdar ağır değil sözlerin Sen mutluluğu hakediyordun fakat sadece benle Hüznüm gözdeki yaşlarla gidiyorum sevdiğim
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın