Yandı içim katre katre duygusalamı bağlıyorum Ve yıllar öncesinde kalan kırık bi kalp taşıyorum Kayıp kentin çocuğu ben, yüzümde gülmez asla Yeni bi vörsmü yazsam acaba mutluluktan uzakta... Yalvarışın çok geç olacak bende gidiyorum artık Haykırışım çok zor olacak sanırım afalladık Evet bu kez dahada ciddi dahada acı ve dahada zor Yokluğundan başka bişey bu kalbi yakmıyor... Benim için hayatta durdu kimsesiz bi cenazeyim Kollarında ölümü tattım söyle nerde can vereyim Islatırken gözlerimi gözlerindeki telaş Dur bi dakika gitme neolur anlatıcam yavaş yavaş... Mutluluktan olsa gerek, bende gidiyorum artık Suçluluktan olsa gerek, ihanetinide unutmadık Gelde sar bu yaramı hadi söyle nasıl kapanıcak Senin bi yöntemin vardı gidip başka birini bulmak... Dağılmaz bu bulutlar yağıcak hergün hayalime Son baharın en dibinde düşlerime düştü cemre Bırakta git beni, tamam kabul sende yoksun Gün demiyorum yıllar önce sen bu kalbi unutmuştun... O gece hiç uyuyamadım çünkü sonrasında sen [Ve] Lanet olsun aldı canımı 6Ekim birde sen Gizli gizli ağladım be tam arkanda yürürken Haydi gelde inkâr et, beni sevmedin de... Terminalde bekliyorduk, havada çok soğuktu Herkes orda titriyorken benim içim yanıyordu Telafuzü olmayan acılarla başbaşaydım Hep dedim anam (oof) keşke olmayaydım... Senden uzakta olmanın verdiği acıyla İntihara teşebbüsün tam yanında son durakta Bi kez sarılsaydın belki erken ölürdüm Şimdi kolumda pranga sürülüyorum yokluğuna... Çaresizim yine bu gece kafamda güzel biraz Saatlerdir yazıyorum ve bekliyorum bir mesaj Boncuk gözlüm derdim hep artık alışıcaz Senin gemin battı ama benimki hiç su almaz... Kadere boyun eğdim evet başka çare varmı sanki Can çıkarken gözlerinde boğulmaktı tek hayali Sevdim işte başka bende ne yapayımki sevgili Senin layık olduğun şey bi pavyon merasimi Hayatından gittim evet umurunda bile değil Bi kere gitme desen sen gururum umurlarda değil Karanlıkta iz tutarken olanlar bi fragman Bi daha tövbe olsun sana bir adım atarsam Gecenin orta yerinde gelip böldün uykumu Gideremiyorum saatlerce lanet olsun yokluğunu Sondu belki suçtu belki büyük bir aşka kalkışmak Senin yıktığın hayatta tek başıma savaşmak Annesinden tokat yerken vurma der ve titrer içi Ben hayattan darbe yedim nerde çocukluk gibisi Mutlulukta çekti gitti yanındaysa iki kişi Birisi benim sevdiğim ve onun tercih ettiği Bu şairde kalemi kırıp gitsin o zaman uzaklara Eline bişeyde geçmez evet hergün oturup ağlasada Gözümde olmaz ayrılık doğuştan bu kalp kırık Sende sıradan oldun artık evet çok yazık
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın