1975 Elazığ doğumlu. Aslen Tunceli Hozat’lı. Ailesi Elazığ’dan ayrıldığında kendisi daha iki aylıkmış.
8 yaşına kadar babasının işi dolayısıyle Kırklareli’de yaşadı. Ana sınıfını ve ilk okul biri Kırklareli’de okuduktan sonra ailesiyle İstanbul’a, Avcılar semtine yerleşti. İlk orta ve liseyi Avcılar’da okudu. Ortaokuldaki müzik hocası onun çok yetenekli olduğunu ve konservatuara gitmesi gerektiğini söylerdi ona.
Tabi o konservatuarın ne olduğunu üniversiteye hazırlandığı yıl apartmanlarına taşınan ve konservatuarda öğrenim gören Ülkü arkadaşından öğrendi. O da onu dinlediğinde mutlaka konservatuara gitmelisin dedi ve ona sınavlarda neler sorulacağını, ne yapması gerektiğini söyledi.
1994 senesinde İ.T.Ü. Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Ses Eğitimi Bölümünü 1.likle kazandı.
Herşey gayet güzeldi, yeni türküler öğreniyor, ses eğitimi alıyor, bağlama öğreniyordu. Aynı sene İstanbul TRT radyosu amatör ses yarışmasında 2. oldu; ve TRT’de akitli olarak çalışmaya başladı.
Onun, girdiği yıl okul 5 yıldı. Yani hazırlık dönemi de vardı. Hazırlığı başarıyla geçtikten sonra birinci sınıfta eğitiminin yanında sahne deneyimi de kazanmak için istanbulda o dönem yeni yeni açılmakta olan halk müziği barlarında çalışmaya başladı. Ama bu iş onun halk müziğine olan tutkusunu bozdu açıkcası.
Bu piyasada birşeyler yapabilmek kolay değildi. Hele de onun gibi biri için daha da zordu.
O dönem halk müziği benim işim değil hobim olmalı dedi. Okulu da radyoyu da bıraktı. Ama halk müziği onu bırakmadı. 2000 senesinde çıkan öğrenci affıyla okuluna geri döndü.
Karar vermişti bu piyasada şarkıcı olabilmek için değil, öğretmen olabilmek için okulu bitirecekti.
2004 senesinde de okulundan başarı ile mezun oldu. Tam yüksek lisans yapma planları kuruyorduki , televizyonda anadolu ateşi bu toprağın sesini arıyor reklamını gördü.
Arif hocasının adını duyması yarışmaya girme kararını vermesini sağladı. Tabi bu konuda eşinin ve ailesinin desteğini de belirtmek gerek. Eşi Murat’la 1996 senesinde tanıştı. İlişkilerinin daha ilk ayında evlilik kararı aldılar. Ama evlenebilmek için şartlarının oluşmasını beklediler. Tabi yaşadıkları ülkede bu şartlar eğer ailenin de durumu çok iyi değilse hemen olmuyordu. 6 sene sonra 2002 senesinde evlendiler; Ve çok mutlu bir evlilikleri var.
Şimdi çok mutlu. Çünkü yarışma sayesinde halk müziği onun hem mesleği, hemde hobisi oldu.
Yapmak istediklerini yapabilmek için önüne çıkabilecek çoğu engeli ortadan kaldırdı. Artık halk müziği ve kendi adına çok daha güzel şeyler yapabileceğine inanıyor.
«İnsanlar başaklara benzer.
İçleri boşken başları havadadır; doldukça eğilir.»
Onun da tek amacı kendini halk müziğiyle doldurmaktır.
Saygılarıyla
