Dead Kennedys, San Fransisco, ABD’li hardcore punk grubu. 1978’de kurulan grubun o günkü kadrosu; Vokal, Biafra; bas gitar, Klaus Fluoride; Gitar, East Bay Ray ve davulda, Bruce Slesinger (a.k.a. Ted) şeklindeydi. 1980’li yılların en önemli hardcore punk topluluklarından biriydi. Bu, grubun 9 yıl süren çalışmalarında açık olan politik duruşları, şarkı sözleri ve hareketlerine yansıdı.
Biafra (gerçek adı Eric Boucher) U.C. Santa Cruz’da okumak için Boulder’den Kaliforniya’ya taşındı. Fakat kısa bir süre sonra erken dönem San Francisco’nun punk camiası cazibesine kapılıp okulu bıraktı. Biafra bu türün sadece enerjisine değil aynı zamanda Negative Trend gibi toplulukların müziklerine getirdikleri politik görüşlere de ilgi duymuştu.
Biafra’nın San Francisco’da tanıştığı ilk kişilerden biri Negative Trend üyelerinden Will Shatter oldu ve kendisine söylediği ilk söz ise «Hey, bence bir gruba girmelisin, ben bas gitar çalmaya başlayalı daha 3 gün oldu ve bir grubum var» oldu.
Dead Kennedys ilk konseri, yaklaşık 10 senedir punk gruplarına ev sahipliği yapan San Francisco’daki Mabuhay Gardens’da bulunan bir Filipin lokantasında oldu. Kısa bir süre sonra grubun belli bir hayran kitlesi de oluşmuştu. Dead kennedys’in canlı performansları; kaos ile birleşen neredeyse her şarkı arasına giren Biafra’nın politik monologlarından oluşuyordu. Müzikal olarak ise tarzlarının Sex Pistols’la Ventures arasında olduğu söylenebilirdi.
1979 yılında Dead Kennedys’e ilgi Jello Biafra’nın San Francisco Belediye Başkanlığı’na adaylığını koymasıyla bir kat daha arttı. Kampanyanın sloganı ise «Her zaman Jello için bir oda vardır»dı. 10 adayın bulunduğu seçimleri Biafra 6,000 oyla dördüncülükle bitirdi.
Müfettiş Quentin Kopp, kısa bir süre içinde adayların «komik isimler» kullanarak belediye seçimlerine katılmasını yasaklayan bir kanun çıkarttı.
Aynı sene Dead Kennedys, ilk 45’liğini piyasaya sürdü. ‘California Über Alles’ Kaliforniya valisi Jerry Brown ve Biafra’nın deymiyle onun «Zen faşizmi» hakkındaydı. Şarkı kısa bir süre içinde underground başarı sağladı ve İngiltere’de Fast Records etiketiyle piyasaya sürüldü. Ne yazıkki bu başlık yanlış yorumlanan Dead Kennedys şarkı isimlerinden sadece biriydi ve genç faşistler tarafından popüler bir slogan haline getirildi.
Daha sonra piyasaya çıkan 45’lik ‘Kill the Poor’da yanlış anlaşıldı. Dead Kennedys şovlarında istenmeyen olayların yaşanmasına sebebiyet verdi. Özellikle yabancı memleketlerde şarkının iğneleyici bütünlüğü anlaşılamadı.
California Über Alles’in başarısı üzerine Dead Kennedys San Francisco’nun Grammy’si tabir edilen Bammies’de çalması için devet edildi. Bu şovu Biafra «İyi niyetli sirk ziyafeti» olarak tanımlıyordu. Kıyafet provası sırasında DK büyük hit’lerini seslendirmeye başladı. Fakat sahneye çıktıklarında «Pull My Strings» parçasıyla müzik endüstrisine saldırmaya başladılar. Yapılan bu muziplik iyi seçilmişti. Bir daha grup Bammies’e çağırılmadı.
Çıktıkları Avrupa turnesi ve yayınladıkları klasik 45’likleri ‘Holiday in Cambodia’ ile DK şöhreti daha da artmıştı. İlk albümleri «Fresh Fruit for Rotting Vegetables» 1980 yılında Amerika’da IRS ve İngiltere’de Cherry Red tarafından piyasaya sürüldü. IRS tarafından yayınlanan ilk basımda albüm kapağı turuncuydu. Biafra bu olayı; «Bize bir şey söylemeden kapağı perişan etmişler, sonra da bu basımın ithal olduğunu gösterecektir diye bir açıklama yaptılar. Hemen değiştirmelerini söyledik ve öyle yaptılar. Yeniden siyah beyaz kapak tasarımına döndüler» diye açıklıyor.
Fresh Fruit zekice hazırlanmış Dead Kennedys şarkılarıyla destekleniyordu. Bunlardan bazıları; «Stealing People’s Mail, «Forward to Death» , «I Kill Children» (bazı kişiler bu şarkıyı da yanlış anladı), yeni sözlerle bir Elvis parçası cover’ı «Viva Las Vegas», ve ilk 45’liklerinin A-yüzü parçalarıydı.
Albümün arka kapağında sıkıntılı gözüken bir salon grubunun resmi bulunuyordu. (Dead Kennedys’in sloganı o grubun davuluna eklenmişti.) Bir şekilde çoktan müzikal hayatına son vermiş olan bu salon grubunun bir üyesi DK’e kendi grubunun fotografını izin almadan kullandığı için dava açtı. Sonuç olarak albüm aynı fotografı bu defa grup üyelerinin kafaları kesilerek yayınlandı. Bu çözüm de salon grubu üyesini tatmin etmeyince fotograf tamamen albüm kapağından çıkartıldı.
Fresh Fruit’un İngiltere ve Avrupa haklarına sahip olan plak şirketi Cherry Red albümün kırmızı plak versiyonunu piyasaya sürdü, aynı zamanda bir çok küçük plak şirketine de lisans haklarını devretti. Bunların hangileri olduğu sorulduğunda Biafra aklında kalanları sayabiliyor. Aynı zamanda uyarıyor, ‘Şu günlerde etrafta olan kopyaların çoğu korsan kayıt’.
«Bu ülkeye ‘Made in Italy’ ‘Made in Spain’ veya ‘Made in Portugal’ işaretletiyle gelen hemen hemen her şey korsandır. Plastic Surgery Disasters, In God We Trust, Inc. ve Fresh Fruit’un hakları, İtalya’da hem Base Records hem Artisan’a ait. Bildiğim kadarıyla her iki şirkette artık yok. Birilerinde hala master kopyaları mevcut. Kapakları fotokopiyle çoğaltıyor, oldukça da iyi kalitede basılıyor. Aynı şey 1976 yılında Apple Plak Şirketi’nin kataloğunda bulunan daha önce hiç bir yerde yayınlanmayan kayıtlar için de yapılmıştı.
Daha sonra da kendi ülkemizde satacağımız fiyatın çok altında satışa çıkartmışlardı. Sonra bağımsız plak şirketleriyle anlaşma yapamayacak kadar mağdur olan dükkanlar bunları satın aldı. İthal fiyatına da insanlara sattı.» Bidiğim kadarıyla tüm para İspanyol, Portekiz ve İtalyan’lardan yeraltı dünyasına gidiyor.» Satın alırken dikkat edin!
Ancak yakın zamanda “Fresh Fruit” Biafra’nın kendi plak şirketi Alternative Tentacles etiketiyle yeniden basıldı. Bundan önce korsan yayıncılarda sadece kopyası bulunuyordu. (The DK’nin IRS’le kötü bir tecrübesi oldu. Ve sadece Fresh Fruit’ün hakları geri alınamamıştı. Diğerlerinin hepsi Alternative Tentacles’a bağlı ve basımları mecut.)
1981 yılında ‘Too Drunk to Fuck’ 45’liği piyasaya çıktı. Şarkı BBB tarafından yasaklamasına rağmen İngiltere listelerine girmeyi başardı. Tuhaftır ki şarkı bazı Dead Kennedys konserlerine gelen Amerikan kolej gençliğinin de ilgisini çekti. Punk’lar bazen bu kişileri konserlerine aldıkları için gruba kızıyordu. Topluluk gerçek punk platformunu ayakta tutabilmek için sponsorlardan ön grup olarak az bilinen punk gruplarını çıkartmalarını ve paralarını zamanında ve tam almaları güvencesini istiyordu.
Jello Biafra tarafından hazırlanan; “Let Them Eat Jellybeans” toplaması da aynı tarihlerde piyasaya çıktı. Jellybeans bir çok punk ve underground müziğe giriş albümü olarak nitelendirildi. Toplamada yer alan gruplar arasında Black Flag, Flipper, Circle Jerks, the Bad Brains, Voice Farm ve the Dead Kennedys bulunuyordu. Bir kez daha albüm konser kayıtlarıyla birlikte bir çok ülkede piyasaya sürüldü.
Grubun davulcusu Slesinger’ın yerine Darren «D.H.» Peligro’nun katılmasıyla DKs 12» EP’leri ‘In God We Trust Inc.’i piyasaya sürdü. Ep’de yer alan sekiz şarkı da yozlaşma ve organize dindeki faşizmle ilgiliydi. Albüm dindar sağ kesimin hedefi haline geldi. ‘Religious Vomit’ ve ‘Moral Majority’ gibi şarkıların sözleri dinci sağ kanadın alıntı yaparak rock and roll’un şeytanları olarak nitelendirildi.
Müzikal olarak “In God We Trust Inc.” Dead Kennedys için bir bakıma ayrılışın habercisiydi. Bir çok parça daha hızlı ve sert punk şarkılardı, oldukça hızlı ve kısa parçalar. EP’de «Rawhide,»ın sert bir cover’ı ve «California Über Alles»in Ronald Reagan’ın seçimlerini kaplaması için yeniden düzenlenen versiyonu bulunuyordu. Ayrıca yer alan şarkılar arasında «Nazi Punks Fuck Off » bulunuyorduki yanlışlıkla Phil Donahue Show’da «Nazi Punk,» olarak adlandırılınca punk rock’ın nazizm yanlısı olduğu anlaşıldı. Fakat seyircilerden biri Donahue’yi düzelterek yanlış anlaşılmayı ortadan kaldırdı.
«Nazi Punks Fuck Off» aynı zamanda 7-inch single olarak Subterranean Records tarafından da piyasaya sürüldü. Aslında In God We Trust adıyla piyasaya çıkacaktı. Single benzersiz bir şekilde plastik bir ambalajla kaplandı şarkı sözleri de bu ambalajın üzerine işlendi. CD’de aynı zamanda bir anti nazi amblemi bulunan kol bandı da bulunuyordu. Hala bu single’ın basımı bulunmaktadır.
Bir çok kesim tarafından Dead Kennedys’in en iyi albümü olarak kabul edilen “Plastic Surgery Disasters” 1982 yılında müzik marketlerdeki yerini aldı. Albümün 45’likleri arasında ‘Bleed for Me’ ve ‘Halloween’ bulunuyordu. Bu Amerika’daki pahalı kolejlerde okuyan öğrencilerden makinelere kadar her şeye saldıran bir albümdü. ‘Moon Over Marin’ Dead Kennedys’in ballad’a en çok yaklaştıkları parçası oldu. Fakat yine de şarkıda geçen kirlenme karşıtı sözler Frank Sinatra’nın yazacağı cinsten değildi. Bu albüm kapağı da Dead Kennedys için önemliydi. Kapak Jello Biafra ve sanatsal anlamda ortağı sayılabilecek Winston Smith tarafından hazırlandı.
Plastic Surgery Disasters; Alternative Tentacles’la Faulty Products arasında anlaşmanın da sonu oldu. Faulty Records’un iflası (inanmayın) şirkete bağlı bir çok küçük plak şirketinin ve grubun para kaybetmesine ve Alternative Tentacles’dan çıkacak bir çok albümün tarihinin ertelenmesine sebebiyet vermişti. Biafra bunu bir işaret olarak kabul etti ve kendi albümlerini kendi çıkarmaya karar verdi. Ardından Butthole Surfers gibi önemli bir grubu tüm dünyayla tanıştırmış olan Subterranean Plak Şirketi ile yaptığı küçük toplantılardan sonra ATR bağımsızlığını ilan etti.
Dolaşan rivayetlere göre “Cancer Cures Everything” yakında piyasaya çıkacaktı. Fakat uzun bir aradan sonra “Frankenchrist” albümü piyasaya çıktı. Biafra tarafından albüm DKs’in parlama noktası olarak adlandırıldı. (ki genelde grubun hayranları kendisiyle aynı fikirde değildir) “Frankenchrist” albümü grubu kariyerindeki en büyük belanın içine soktu. Konunun müzikle alakası yoktu aslında, (albümdeki «MTV Get Off The Air» ve «Stars and Stripes of Corruption» gibi şarkılar elbetteki grubun dünyadaki herkes tarafından sevilmesini sağlamadı) olay albümle birlikte verilen posterle alakalıydı.
Biafra’nın “hatası” Avrupalı sanatçı H.R. Giger’ın «Landscape No. 20: Where We Are Coming From» adlı eserinin röprodüksiyonunu seçmesiydi. Parçalanmayı, sulu çamur gibi gözüken, birleşen çirkin üreme organlarını gösteren eser yıllardır bir çok kitap ve dergi tarafından kopya edilmişti ve Biafra’da Frankenchrist’in kapağında bu eseri kullanabilmek için haklarını almıştı. Eser hakkında Biafra » Bir anda farkettim. Dedim ki ‘Aman Tanrım, düşmanla tanıştık ve bu kendimiziz, tüketiciye yönelik toplumda kendimize yaptığımız şey aynen bu. Bir dakika bekleyin, bizim de Frankenchrist’da bulunan şarkılarda bahsettiğimiz tamamen bununla ilgili’ Düşündüm ki Giger tablosunda konuya odaklanmak için en doğru seçim, fakat görünen o ki gücü elinde tutan mizah yoksunu yüksek pozisyonlardaki kişiler konunun asıl amacını anlamadı.»
Aslında resim dörde katlanıp Frankenchrist’ın içine yerleştirilecekti. Fakat Dead Kennedys üyelerinden biri şiddetle buna itiraz etti ve resim albüme poster olarak eklendi. Posterin bazı kaşları kaldıracağı açıktı fakat kimse bunun grubu bu kadar sıkıntıya sokacağını tahmin etmemişti. Uyarıcı bir çıkartma, her ne kadar müstehzi olsa da, kapağa eklendi. O dönemde Parents Music Resource Center (PMRC) talep ettiği uyarıcı çıkartmanın parodisi kısmen kendilerini daha sonra çıkabilecek herhangi bir probleme karşı korumak içindi. Çıkartmada «UYARI: Albümün kapağı H.R. Giger’a aittir. Bazı kişiler bunu tiksindirici, yakışıksız bulabilir. Hayat bazen böyledir» yazıyordu.
San Fernando Valley’den bir anne 13 yaşındak kızının albümü 11 yaşındaki oğluna hediye ettiğini söylediğinde LA Şehri Avukatlar Ofisi davayı ele almaya karar verdi. Avukat vekili Michael Guarino bu davadaki savcıydı. Dead Kennedys’e; diğer müzisyenlere, plak şirketlerine ve hayranlara zarar verebilecek mesaj içeren album yayınladıkları sebebiyle dava açıldığını söylüyordu.
Biafra bu olayı ilk, pencereleri kırılıp bir çok polis memurunun sözde delillerin ortadan kaybolmaması için evini istila etmesiyle uyandığı gün duymuştu. (Kimse kapıyı çalmaya zahmet etmemişti) Biafra’nın aralarında adres defterinin, Frankenchrist kopyalarının, Alternative Tentacles’la ilgili evrakların de bulunduğu bir çok kişisel eşyası alındı. Bu yüzden bir süre Alternative Tentacles’la ilgili işer durdu.
Dava edilenler arasında; Biafra, diğer dört eleman ve Frankenchrist albümlerini basan şirketin sahibi 67 yaşında bir kişi de bulunuyordu. Dikkat çekici bir şekilde dava edilenler arasında söz konusu albümü satan Wherehouse Records yoktu. Onlar olay ilk ayyuka çıktığında Frankenchrist ve diğer tüm Dead Kennedys albümlerinin satışını durduracaklarını söylemişti.
Biafra ve diğerleri reşit olmayan kişilere uygun olmayan yayınların dağıtımı ile ilgili olan davayla savaşmaya karar verdi. Frankenchrist davasındaki yasal gelirlerle No More Censorship Defense Fund’u kurdu. Buradan sansürle sorun yaşayanlar ve bundan yorulanlar için makale kopyaları dağıtılıyordu.
Gelen yardımlar genelde grubun hayranları ve alternatif müzik camiasından oldu. Gençlerden gelen zarfların tahsisatı ve ümit verici notlarda oldukça fazlaydı. Fazla olmayan tek şey; Baifra’nın bu davayı kaybetmesini isteyen popüler figürlerdi. Baifra’nın yardımına koşan üç önemli isim ise; Frank Zappa, Little Steven Van Zandt ve Paul Kantner’dı.
No More Censorship Defense Fund, PMRC’ye destek veren Coors birasının ve diğer şirketlerin boykot edilmesi çağrısında bulundu. Yaptıkları aktiviteleri ise Dead Kennedys albümlerinin içine gazete şeklinde ekleyerek yayınladılar.
Sonunda, Baifra’nın müzikle hiç ilgilenemediği aylar süren ertelemenin ardından dava başladı. Dead Kennedys’in lehine tanıklık eden Greil Marcus’un dinlenmesi, mahkemeye gelen bir sanat öğretmeninin posterin Dead Kennedys albümünün nasıl bir parçası olduğunu anlatmasıyla jüri çıkmaza girdi ve hakim davanın düşmesine karar verdi.
İronik olarak bütün anlaşmazlıkları karıştıran poster, Amerika’nın farklı yörelerinde bulunan kütüphanedeki bir çok kitapta da yer alıyordu. Giger, çok saygı duyulan üstelik akademi ödülü de kazanmış bir sanatçıydı.
Bütün bu karmaşanın ortasında Dead Kennedys dağıldı. 1986 yılında piyasaya çıkan “Bedtime for Democracy” grubun son albümü oldu ve ne yazık ki büyük bir hayalkırıklığıydı. Neredeyse bütün şarkı sözleri oldukça ilginçti, müzikal olarak türünün sınırında kalmıştı. Radyolarda en fazla çalınan şarkı, albümden bir Johnny Paycheck cover’ı olan «Take This Job and Shove It» oldu. Bir başka şarkı «Rambozo the Clown» ise Rambozo tarafından dizayn edilen bir t-shirt’ün de ilham kaynağı olmuştu.
Frankenchrist davasını beklerken geçen son bir senelik sanal arafta Biafra bir kaç küçük solo turneye çıktı. Bu turneler sırasında sansür ve daha bir çok konu hakkında düşüncelerini dile getirdi. Bu konuşma peformansları 1988 yılında piyasaya çıkan double albüm “No More Cocoons”da toplandı. Aynı zamanda Biafra, Dead Kennedys’in erken dönem 45’liklerini ve daha önce hiç bir yerde yayınlanmayan şarkılarını “Give Me Convenience or Give Me Death” albümüyle piyasaya sürdü.
Artık Dead Kennedys’den ayrıldığını söyleyerek grubun dağılmasındaki en büyük rolü oynayan East Bay Ray, Banana Witt adındaki bir bayan vokaliste sahip olan Kage adındaki grubu kurdu. Klaus Fluoride, Whipping Boy ve Tragic Mulatto gibi heyecan verici yerel gruplara prodüktörlük yapmaya devam etti. Bu arada Because I Say So’nun da dahil olduğu tuhaf solo çalışmalarını da yayınladı. Şu sıralar Muskrats’la çalışıyor. Darren Peligro ise Jungle Studs’ın gitaristi ve solisti oldu. Grup şu anda Red Hot Chili Peppers’ın yaptığı gibi pop, soul ve punk’ı bir araya getiren bir müzik icra etmekte. Biafra’ya göre grubun orijinal davulcusu Slesinger şu anda San Francisco mimarlarından. Ve 6025 «Captain Beefheart’ın tarzının gospel müziği»olmak için onun yolunda ilerliyor.
Piyasada birçok Dead Kennedys toplaması ve bootleg kayıtlar bulunuyor. Biafra bu konu hakkında «Skateboard Party bir bootleg albümdür. Bunu bir araya getiren kişiyi tanıyorum fakat daha sonra albümün haklarını bir başka kişiye verdi. Buna bir dur dememiz gerekiyordu.» dedi. Peki ya heryerde reklamları yapılan Dead Keneddys resimlerinin bulunduğu albüme ne demeli? «Bu tamamen, ama tamamen bir bootleg’dir. Bu kişi İngiltere’deki bir fanzin için bizimle röportaj yapıp vaktimizi harcamıştı. Sonrada bu resimleri bir albüme basıp $25’dan satmaya başladı. Şimdide röportaj yapmak isteyen insanlar neden kayıtların tutulmasını istemiyorum diye merak ediyor. Çünkü hiç bir şeye benzemeyen kayıtlar yapmalarından çok sıkıldım. Sonra onların dolandırıcı olduğunu anlatan mektupları kim alacak? Ben. Bu açgözlü insanların olayı diğerleri için bir enkaz haline getirmesine bir başka örnektir.»
«Bir başka bootleg albüm daha var. Gerçekten çok korkunç 1980 yılında Almanya’da kaydedilmiş. O zamanki tur posterimiz var üstünde ve bunun basılmasına sponsorların izin verdiğine inanmamı bekliyorlar. Bu bence birinin walkman’inden yapılmış bir kayıt.»
Bir başka Dead Kennedys albümü şu ana kadar bilinmeyen daha önce hiç bir yerde duyulmamış şarkılar toplaması. «Oh, ho, ho, ho, ho… oh bunu çantadan çıkarttığım için beni öldürecek fakat karşı gelemeyeceğim: Ray, Cruisin’ adındaki bir grupta çalıyor,
bir 45’lik yaptılar. Bir tarafında ‘Vickey’s Hickey,’ diğer tarafında hangi şarkı olduğunu hatırlamıyorum. Sanırım Cruisin’ Records’tan piyasaya çıktı. Verdikleri konserlerde satıldı bunlar. Sanırım hala çalışmalarına devam ediyorlar.»
Makale için hazırlanan diskografilerine bakarken, Biafra aniden bağırmaya başladı “Viva La Revolution? da ne? Söylemeye bile gerek yok, eğer ben duymadıysam bu albümün piyasaya çıkmamış olması gerekiyor. Bazı CD erbapları bana Frankenchrist’ın cd’de plakta olduğundan daha iyi duyulduğunu söyledi. Bu beni şaşırtmadı, olabildiğince çok şarkıyı bir albüme sığdırmak gibi bir huyum var. Son 3 DKs albümünün her bir yüzü 23 dakika sürüyor. Bunu yaptığınızda gürültünün bir bölümünden feragat etmiş oluyorsunuz.»
Biafra’nın bir cd çaları yok. «Favori albümlerimin hemen hiç biri o şekilde piyasaya çıkmıyor. Genelde çok eski veya bulunması zor materyaller ya da CD’nin pratik olmadığını düşünen memleketlerin gruplarına aitler, özellikle de o tip gruplar.»
Biafra’nın koleksiyonu arasında Portland’daki bir arkadaşıyla yaptığı paylaşım sistemi de var. «Garaj satışlarında ve ikinci el dükkanlardan satın aldığımız bir çok kötü kaydı alıp birbirimizle paylaşıyoruz. Bir gün Washington’dan The Singing Cops adındaki bir grupla geldi. Sanırım Sha-Na-Na tipi grup olmaya çalışan patrolmanslardı.»
«Sahip olduklarımdan bir diğeri de Buzz Martin diye ağaç kesen şarkıcı. Sürekli kamyoneti, orman servisi ve çevrecilerden ne kadar nefret ettiğini anlattığı eski country tarzı şarkılar söylüyor. Daha yeni çalışmalarında karısı da «Alis Harikalar Diyarında» kıyafetiyle onunla birlikte sahneye çıkıp şarkı söylüyor. Ayrıca Herman’s Hermits tarzı saç kesimiyle bir de oğlu var. O da ‘Rhinestone Cowboy’ cover’ı söylüyor.»
Bazı Dead Kennedys videoları bulunuyor. Birine RAM video üzerinden ulaşılabilinir. Bir diğeri Target Video tarafından piyasaya sürüldü. Ayrıca Biafra, X adındaki bir grup hakkında çekilen The Unheard Music adındaki filmde de rol aldı. Bununla birlikte DKs Gary Numan ve the Police’le birlikte Urgh! A Music War adındaki filmde de performanslarını sergiledi.
«O zamanlar Miles Copeland bizim IRS’le anlaşmamız için uğraşıyordu. Bizi sömürüp sırtımızdan para kazanbileceği, olağan gelecek figürleri olarak görüyordu bizi. Los Angeles’taki Santa Monica Civic’de sahne aldık. Tam kameraların üzerinden seyircinin üzerine atlayabileceğim bir ara bulduğumda ne yazık ki mikrofonumun kordonu dolandı. O yüzden bunu başaramadım. Bir fimdeydik fakat A&M ismimiz yüzünden filmin soundtrack’inde şarkılarımızın olmasını yasakladı. A&M’in M’si Jerry Moss sözde Kennedy ailesinin yatçılıkla uğraşan bir arkadaşıydı o yüzden şirkete Dead Kennedys isminin dahil olmasını istememişti.”
«İşte bu yüzden IRS’in bir kolu olarak Faulty Products açıldı. Aslen Fresh Fruit A&M’den yayınlanacaktı. Fakat A&M buna dokunmadı. Böylece onlarda uygun bir şekilde şirketin Faulty Products adıyla Amerika ayağını kurdu.”
Dead Kennedys’ ismin kullanımı açısından da bazı problemler yaşattı. Biafra «İspatlanmamış rivayetler duydum. Üçüncü veya dördüncü nesil Kennedy’ler grubu çok seviyormuş ve bu ismin gruba neden verildiğini aslında çok iyi anlıyormuş. Aynı zamanda Kennedy’nin aşırı dozda keyif verici madde kullanmaktan öldüğü ve bir defasında bizi L.A.’deki Whisky’e gelip izlediğini de duydum. Hatta bir arkadaşının onun hakkında oldukça iyi bir şair olduğu ve ileriyi görebilen bir rock şamanı olduğunu iddia ettiğini dahi duyduk. Fakat ne yaparlarsa yapsınlar onu keyif verici madde kullanımından vazgeçiremediler artı elbetteki ailesi orta yerlerinde bir boheme sahip olduklarını duyamazdı. Yani sözde oldukça yabancılaşmıştı.”
Biafra en kısa zamanda müziğe dönmeyi planlıyor. Bu arada bir proje grubu olan Lard’la bir EP kaydetti. Biafra tarafından yayınlanan Bank of Sodom kredili ROIR toplaması da bulunuyor. Biafra’ya göre kendi müziği «herhangi bir yöne doğru bir çok farklı isim altında gidebilir». Bu arada Biafra hayranları konuşmalarının toplandığı 2. albümü “High Priest of Harmful Matter”ı edinebilir.
