|
Mania Manzer (Verse)
Aşk neden bu kadar ölüme yaklaştırıyor bir adım,
Bir adım ölüm olurken bir adım sessiz ve karanlık,
Bak öğrettiğin adımlarla ölüme yaklaşıyorum anne,
Kurtarsana oğlunu karanlığa çekiyor bir kadın.
Yeter mi dokundurduğun her gül yüzünün bu hatrına,
İnanma durumun olsa da bu biri bine katlıyan aklıma,
Söz geçiremem,yokluğun o kadar zor sınasa da,
Her geçen gün soğuk sular dökülür aşk yüklü sırtıma.
Bir başka heyecandır güneşle doğan her bakışın,
Sen bir başkasın,ölüme giden yolun parlak taşısın,
Bakınma etrafa,sevgi huzur kalbinden taşınsın,
Benim ayakta kalmam için kalbimin aşısın.
CÖMERT (Nakarat x2)
Bekle mutluluk, ben ayrılıktan indim,
Seni taşıyan kalbimin üstüne yokluğun bindi,
Cömert sandığınız aşk aslında cimri,
Bir sigara keyfim kafası geçtiğinde bitti.
Cömert (Verse)
Tutamaz yerini hiç kimse,
Ben bir boş kadehim,doldurmalısın aşk içkiyse,
Başkasının dudaklarını ıslatmamalısın,
Eğer ki suyundan ben aşk aromalı içtiysem.
Başlamadı mı henüz bensizlik korkun,
Ben tek başıma savaşıyorum sensizlik bir ordu,
Bizi hiçe sayan bir boşluğa yağan dolusun,
Gizliliğine sordum,yalanın yalan doğrusu.
Aşk sonsuzum,başını alamadığım,
Bir tek ay ve su hatırlatıyor haram adını,
Ve hiç bırakmadı ayrılığın arsızlığı,
Ve ben eş ararken gönlüme,eşsizliğin yaramadı.
Ve şimdi nasıl tarif edilebilir kırgınlığım,
Yani elimi tutup tekrar mı getireceksin sıkıntı?
Hep kâr mı kalır ayrılık, ki zaten hep ayrıydık,
Hasretine acıkmış kalbim,yine yokluğunu tıkındı.
CÖMERT (Nakarat x2)
Bekle mutluluk, ben ayrılıktan indim,
Seni taşıyan kalbimin üstüne yokluğun bindi,
Cömert sandığınız aşk aslında cimri,
Bir sigara keyfim kafası geçtiğinde bitti.
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın