|
Cömert (Verse)
Yazmak hastalık ve birini delice sevmek astarı,
Aşk paslanır sen bırakırsan eğer hastanı.
Az yanıp çok alev alan kalbimdeki ateşin,
Tüm yaralarını son gücüyle şarkılarım bastırır.
Bu denli ölmemeli dert çağımın gençliğinde,
Hayatım zamanın geçmişidir onu geçtiğimden.
Bu yolu seçtiğimde anladım yalnızlığımı..
Ben bilirim malımı,dilimin hanımı,
Bitirdi kanımı, süresiz tanımın.
Düpedüz ayrılık bu başka ederi yok bu eşsiz tanımın,
Sensiz adım atıcağıma sessiz adımı taşırım,
Dert yüzümün çaresizliği ve gözlerimin yaşı.
Benim kadar dönüyor mudur başın? Sen hiç ölüyo musun?
Ben ne senden ne de başkasından korkmuyorum doğrusu,
Seni sevmek aşk hayatımın sonsuzudur.
Azmi (Verse)
Öyle çok özlüyorum ki kıskanıyor millet seni,
Aşk namazında ne okudun sen, onu mu, beni mi?
Bilmiyorum, ve bugün başka bir yara var içimde,
Ve senin yerini veremem kimseye hep saklıyorum içimde.
Bir kelime değil, bir manadır aşk aslında,
Sana yazdıklarımdan bir ip yapıp beni sözlerimle assınlar.
Ve sen alışık değilsin gülüm,biliyorum bu azgınlığa.
Zamanın tam ortasında, orta yerde ortaya çıksan da,
Bizim yok oluşumuzdur inanın onlardaki kavuşma.
Ben bu gönül tezgahında yıllardır aşk dokurum,
Aşk okurum ve aşkı okudum, bu yüzden aşk bana dokunur.
Fark edenler fark etti ama sen hiç farketmedin,
Ben hiçbir zaman seni yüz üstü bırakıp terketmedim,
Eyleme artık gülüm,gönlüm doydu artık dert ekmeğim.
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın