Asıl adı Ahmet’tir. Bulgaristan’da etnik ayrışmayı önleme çalışmaları sırasında kimliğindeki ismi Angel Yordanov Popov olarak değiştirilmiştir. Onu kimse Ahmet olarak tanımamaktadır ama «Ciguli» ismini hem Türkiye’de hem de Bulgaristan’da bilmeyen yoktur. Sanıldığının aksine Roman değil özbe öz Türktür. Annesi de Babası da Müslüman Türk göçmenleridir.
Bulgaristan, Haskova’da doğmuş büyümüştür. Geçimini (maalesef halen olduğu gibi) düğün ve eğlencelerde akordiyon çalarak sağlamıştır, sağlamaktadır. Çocukluk yılları çok yoksul geçmiştir, 15 yaşında babasını kaybetmiştir. Aileye bakmak derdi omuzlarındadır. Yoksulluk, parasızlık içindedir ama yine hep şen, hep güleçtir. Mutluluğu ve umudu tek varlığıdır.
Zaman geçer kasabalarından bir Türk kızı olan Ayten ile aile kurar, bu sefer gerçekten babadır. Elektrik kısadevresinden kulübesi yanar, aç susuz sokaklardadır ama yine güler. Kiradan kiraya gezerken, düğünlere gider 20 leva’ya. 20 leva, şimdinin 30-40 yeni lirasıdır en fazla.
Türkiye’ye gelmeyi çok ister, ancak uzun bir süre pasaport alamaz. 1990 yılının Kasım ayında nihayet pasaportunu alır. Rahmetli ağabeyi İbrahim ile beraber otobüsle İstanbul’a doğru yola çıkarlar. Yolda Kapıkule’de ve Gümrükteki memurlara çalar yol arkadaşı akordiyonunu. Çok severler, «Sen büyük iş yaparsın,Kumkapı’ya git…» derler. İstanbula geldikten sonra, yanlarında getirdikleri çanak, çömlek, kaşkaval peyniri gibi şeyleri üç beş kuruşa satarlar, sevinirler.
Yanlarında 100 bin eski lirayla gelmişlerdir. O gece otelde kalırlar. Şaşırtıcı güzelliktedir normal bir otel onlar için. Sıcak su, banyo, yumuşak yataklar…
Ertesi gün hemen bir düğüne çağırırlar Ciguli’yi. Gecenin sonunda 50 bin eski lira almıştır. Çok sevinirler, çok para kazanmışlardır.İlk kazandıkları parayla, ağabeyiyle beraber işkembe çorbası içmeye giderler. Ne mutluluktur onlar için…
Kumkapı’ya gider sonra. Müzisyenlerin de olduğu bir kahvehaneye girer. Parasızlıktan üstü başı ayakkabıları yırtık ve yamalıdır. Dalga geçerler Ciguli ile itip kakarlar. Sonra akordiyonunu çalarak müziğini gösterir kahvedekilere. Kıskanırlar, orada istemezler işlerini ellerinden alacak diye kovarlar. Üçler Restoran’da iş bulur, sekiz yıl kadar çalışır.
15 yıl kadar önce başlayan Türkiye macerası şimdilerde halen düğünlerde akordiyon çalarak devam etmektedir.
