80lerin sonunda New York şehri tam bir suç merkezi haline gelmişti. Gitgie artan şiddet olayları şehir tarihinin en yüksek seviyelerine ulaşmıştı. Bu gelişmeler underground rock gruplarını da etkilemekteydi. Geçmişten bu yana hep politik bir tavır almış punk gruplarını takip eden New York’lu hardcore grupları da bu geleneği devam ettiriyor ve şarkılarında New York’taki bu gelişmelere ağırlık veriyorlardı. Bütün zamanların en büyük hardcore kitlesinin bulunduğu New York bazı grupların efsaneleşmesi kaçınılmazdı.
Bu sıralar New York’da gitar çalmakla uğraşan ilk-jenerasyon punklardan Vinnie Stigma 1982 ortalarında Zoo Crew adlı ilk grubunu kurmuştu. Grubun vokali John Watson dı. Birkaç ay sonra Watson yerini Roger Miret’e bıraktı. Stigma’nın primal gitar ritimleri ve Miret’in sosyal mesih imajlı vokal tarzı kaliteli bir sound oluşturmuştu. Bassist Adam Moochie ve davulcu Ray Beez sonradan gruba katıldı ve grup Agnostic Front adını aldı. İlk önce kendi imkanlarıyla «the United Blood» adlı EP yi yayınladılar. 1984 yılında bu kaydı «Victim In Pain» adlı bir başka albüm izledi. Albümde New York Hardcore soundu daha saf bir şekilde kendini belli ediyordu. Ayrıca kayıtlar sırasında gruba bassist Rob Kabula ve davulcu Jimmy Coletti katıldı. Yeni kadroyla birlikte Cro-Mags ve Murphy’s Law gibi gruplarla konserler verdiler.
Agnostic Front’un diğer hardcore gruplarında farkı Miret ve Stigma’nın kendi içlerinde gerçekten hardcore ruhunu taşımasıydı. ABD’de o zaman sürüyle heavy metal grubu türemeye başlamıştı ve pekçok hardcore grubu ya soundunu değiştiriyordu ya da dağılıp yeni metal grupları kuruyordu. Bu sırada da AF un başına benzer şey geldi. Davulcu ve bassistleri yine değişti. Louie Baetto ve Alex Kinon grubun yeni üyeleriydi. Ancak grup yine de metal akımından etkilenmişti. Thrash metale kaçan riffler ve çift kros davul kullanıyordu artık AF. Metal müzik şirketi olan Combat Records etiketiyle 1986’da «Cause For Alarm» albümünü çıkardılar. Albüm geniş çevrede yankı bulmuştu ve binlerce metalci hardcore dinlemeyi Agnostic Front’tan öğrenmişti.
1987 yılında yayınlanan «Liberty and Justice For…» ile grubun metal tarzlı davul kullanma alışkanlığı devam ediyordu. Gittikçe büyüyen hardcore scenede de artık yeni akımlar ortaya çıkmaya başlamıştı (skinheadler ve straight-edge gibi). Takvimler 1989 yılın gösterdiğinde iser grup Live at CBGB yi yayınladı. Bassda Craig Setari vardı bu kez. En evilen AF şarkılarını daha naturel elementlerle kombinde ederek performasına yansıtmıştı. Bu sırad grubun başına kötü birşey geldi. Roger Miret uyuşturucu yüzünden iki yıl hapse mahkum edilmişti.
Roger geri döndükten sonra ilk kez Avrupa turnesine çıktılar ve 1992 yılında «One Voice» adlı geri dönüş albümlerini yayınladılar. Bunu «To Be Continued» adlı greatest hits çalışması izledi. 1993’de çıkacak «Last Warning» için kayıtlar yapıldı. Bu kayıtlara vokal Roger Miret’in küçük kardeşi olan ve aynı zaman Madball grubu üyesi olan Freddy Cricien de katıldı.
1997 yılına gelindiğinde büyük punk labeli Epitaph Records grupla ilgilenmeye başladı. Grup bu firmayla anlaşarak 1998’de «Something Gotta Give» ve 1999’da «Riot, Riot, Upstart» ı yayınladı. M.O.D. grubundan Billy Milano ve Rancid’den Lard Frederiksen ile birlikte çalışmalara imza attılar. Yeni binyıla girildikten sonra grup 2001’de «Dead Yuppies» i, 2003’de «Working Class Heroes» u, 2005’de «Another Voice» u ve 2006’da «CD/DVD Live at CGBG» yi yayınlarak müzik hayatında devam etti.
