|
BÖLÜM 1 (Savaş)
Nektarım zehirli meyile yatkın, dibini gördü kuyunun aklım, içine düşmemek gerekli sizce var mı?
Cümlelerde küfre ihtiyaç delaletim bu konuya, yazdığım ki yordam ar mı?
Kaç fazıyla uğraşır ki insan evrimin şu cinnetiyle başkalaştı, niyeti kanla boğdu cenk (savaş). Olmadı rapinde
istenen bir şarkı, kaçtı gözlerinde soldu renk.
Bak bu kurşun oyuna dâhil oldu memlekette, insanın belinde kanun diğer adıyla kâbus. Yataklık
etmemekle haklı kıldı kendini bu fikrim, içine düştü sohbetin deminde.
Yazdırırdı işte böyle millet hâkimim bu konuya hasretim ki, kalemi öptü tek elim. Kelimelerle oynar bendeniz, fast
breakle dillenir rejim ki muhalefetle saldırırdı sözlerim.
NAKARAT 1 (KORO)
Ömrü hicveden bu ahenk sürekli vahim, armonik sürerse hakkım keyifli zihin. Gençliğim hayatta balçık
dibinde rehin, daime yön verdim yönüme daim.
Ömrü hicveden bu ahenk sürekli vahim, kalburüstü şarkılar yazın hatırlar beyin. Manevi gönülde sancı
hısımda perçin, daime yön verdim yönüme daim.
BOLÜM 2 (Laedri)
Hayat bir şanstı, unut bu faslı, umut yalancı, ne elde kaldı verecek hatta kalpte hiçbir şey yok! Bitir bu
savaşı, bir şey mi kaldı, ne isteyen bilir ne istenen canıma kim kiracı
İnan ve yahut inkâr et ki dünde kaldı geleceğim, akılda tek bir mesele varmış, gidince göreceğim.
Diyeceğin de bir şey olursa unutma yaz bir kenara iki dilim de kanda olsa ben cevabı vereceğim.
Uzadı bak zamanla dilimin en küçükçe kelimesi, paragraf oldu bugün hayata, evet ta kendisi, mesaisi
var artık aklın unutma ceremesi çekilmemiş bir aşkın hatırı yıl değil gün ertesi.
Yüzünü görememekti gözümün en hakiki korkusu, içimde cennetten bir bahçe yakıldı doğrusu, satır
sonu gözüktü bak üzüldü dizelerim devam da etmek istesem de nokta koydu ellerim.
NAKARAT 2 (KORO)
Kalbim yolcu bekle yolumu avuttum umudumu gözlerimi kuruttum, sorduğum soruların yanıtı neydi inan
bana ben de unuttum...
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın