|
|
Her günüm mutsuz geçiyor senden hep ayrı... sanat adına yazılmış bi kaç şiirden ibaret tanındıkça uzaklaşmış o bu şehirden ibare koyu bi duygu kaplar içini olur ya der döner bakarsın arkanda o eski ifadem bu şehir değişmiyor zorlasamda mesafem hiç kısalmıyor laçka bi ilham hep aynı kağıda rap başka birisi var dediğin gün anladım dönmen hayli saçma ne farkeder detaylı mazeret şimdi dahada net kırınca dersi hayat bize bi ceza verir aynı sert uyarı başka misalmi yok bulutlar içini döker sokağa bakar pencereden yağmura aşık bi çocuk (dışarı) annesi salmıyo evime süslediğin kasvetim derin bi yara ve bana yüklediğin hasretinide bölüşelim bi ara ününe aşık olur çok ağa güçlü kadın (her) dünüme şahit olun burda sokağa düştü tadın ve uyandım güneş açmış ama bana nedense yok bi günaydın hergün mutsuz geçiyor senden hep ayrı ve uyandım güneş açmış ama bana nedense yok bi günaydın hergün mutsuz geçiyor senden hep ayrı yeniden ayrılık huzur benden eksilir ve yeniden aynı kalemi kağıda tokuşturur eksiğimle kalana yüzünü buruşturup döner eksiğim der neden hala aynı yerdeyim ondan eksiğim ne? gülü bi işe yaramaz aynı yönden esmeyince rüzgar atar tutarsın kadın söyle mesleğin ne? bu denli soğukkanlılık bi teknik eseri sigara üstü sigara yakar bi tekli kesmeyince nitekim hayallerim gözüm kadar kör değil ve amansızca diledim aşkı sözüm kadar görmeyi ayrı kalmak aynı olmak kadar zor nasıl beceriyosun her yanıma umutsuzluk örmeyi muzur gör beni şekerle uslanmayınca lalelim deniz bastı yarama tuz kalmayınca ademin bi kusru var kulağını kapat hoş bi sıfat taktım adına sahilde rus kalmayınca karaladığım hızla sildi kumsal arlığımı bende ona bıraktım adını verdiğim nazarlığımı orda kaldı yazdığım her satır yürürken yavaşça denize hissediyorum belimi sardığını ve uyandım güneş açmış ama bana nedense yok bi günaydın hergün mutsuz geçiyor senden hep ayrı ve uyandım güneş açmış ama bana nedense yok bi günaydın hergün mutsuz geçiyor senden hep ayrı
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın