|
Verse 1
Yakınlaşınca beni de buldu gözlerimin sillesi
Ömür törpü derecesinde yakmasın mı nefsini ?
Yakıştı mı şimdi kaybolan bu kalbin inmesi
Alıştığımda bende olsam unutmazdım ''Kah.eyi'Şimdilerde güneş yüze vurunca doğmuyor ışık
Karanlıkta olsa silinmez ki aciz nefreti
Korku cesaret boğar, anlamazdı kendisi
Bu hainin planlarında, yarım akıllı bir deli
Huzur tebessümle doğdu,nerde kaldı berisi?
Bu okyanus neden boğuk ? Dipte kaldı debisi
Aştığım satırların hatırı olsa boşverip
Yolculuk ta vardı hem de kin kusardı seyredip
Aynalar yalan da söyler riyakàrlar harcanır
Doğrular sonu bulunca yalanlarla oynaşır
Yakılan ömür gün gelir de boşuna yürek sızlatır
Vakti geldi sualsizce ölüme cevap aranır
Nakarat
Son bi'damla gözyaşımda kor
Son kez anla herşeyi bana sor
Yoktur amma, dermanım yok
Unuttum hepsini Cevabı zor
Verse 2
Gönlümün hırsızı cana yakındı çehresi
Şimdi ben bi'rivayetim kalmamış ki resmi
Metanetli olsa devran dönmesine çare yok
Ki herkesin dilinde bir yaban bozardı herşeyi
Damla damla kan akıttı kalbim çaresizce
Haramiler de vardı en derinde sebepsizce
Dön desem de dönmüyor yitik şehrin insanı
Velakin umarsızca bakmakta hatırası
Yasaklandı, yasak koyuldu benim kaderime
Gülüp geçildi benim boş duran hevesime
Apartopar kaldırıldı sandılar ki ölmüşüm
Oysa, hayal peşinde kölelerle dövülmüşüm
Yaşandı bitti yolculuk gerekli en başından
Cesaretim kalmadı perişan halime
Ve şimdi korkulardan bir ip sardım beynime
Astım bütün herşeyi geri dönüşler yok bile
Nakarat
Son bi'damla gözyaşımda kor
Son kez anla herşeyi bana sor
Yoktur amma, dermanım yok
Unuttum hepsini Cevabı zor
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın