|
|
|
|
Verse 1:
Hayat pembe bir masalken hangi yükünü zor taşıdın
Sor kaçının bi' suçu vardı gördü kanın sondajını
Ölüme meydan okuyan Uygur Kızı'na git de sor yaşını
Tanımasan da öğren çocuk onlar bizim soydaşımız
Urumçi'den habersiz kader yazıldı kalemsiz
Alınyazında ölüm gökyüzünde dua kamersiz
Mavi tarihinde ay ve yıldız savaş bedelsiz
Katledilen kefensizdi katledense kedersiz
Görmüyorsun bilmiyorsun bu çığlıklar dinmiyor
Sus dinle çünkü orada ucuz insan etinin bir kilosu
Ambargonun dahilinde yüksek vergi dozu
Kan kırmızı orada fakat gökyüzünün rengi bozuk
Zulüm gözünü bağlıyor ve ölmenin zamanı yok
Ve emin ol ki onların hiç kimseye zararı yok
Dört yanında petrol olan Arap Devletleri'ni es geçip de
Nasıl diyorsun ulan ‘Araplar kan ağlıyor
Verse 2:
Çin Hükümeti orada bebek katillerine göz yumar
Sen uyan çocuk uyan çünkü orası senin öz yuvan
Göz yuvarlarında yaş ve olan yok hiç göz kulak
Ve zulüm büyüyor Türkistan'ın seması hep köz duman
Filistin'den fazla şiddet var ve üstü çizildi
Tam bi' günde 250 Türk kurşuna dizildi
Sen anlamadın aynı yerde defalarca ezildin
Neden perde çektin araya o memleket bizimdi
Asimiliyle ırkçılık ve yok etmenin çabası var
Bi' kızın bacaklarını kesip gösterdiler babasına
Bakmaz gözün karasına bak hepsinin bir yarası var
Kan ve korku girdi bugün mesafelerin arasına
Ne olduğunu fark et hiç köreltme hiçbir duygunu
Türkistan'da ölüm var bu Türk Halkına duyurulur
Çin'le ilişkileri geliştirme çelişkisine düşme
Çünkü hepsi canını alma peşinde her Uygur'un
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın